Hallo allemaal,
Ik lees nu al 2 jaar lang alle fora’s waar mensen dit soort berichten plaatsen, om nu zelf ook maar eens te reageren.
Ik kom voornamelijk berichten lezen in periodes waar ik zelf weer enorm veel last heb van extrasystolen, omdat lezen dat andere mensen precies hetzelfde hebben toch een beetje geruststellend werkt.
Bij mij begon het 2 jaar terug. Nooit merkte ik iets van extrasystolen, totdat ik ineens met een ECG op mijn Apple Watch opmerkte wat dat rare gevoel telkens was. Vanuit daar kwam totale paniek en dus: nog meer extrasystolen.
Omdat ik het fenomeen niet kende, dacht ik meteen dat er iets ergs aan de hand was. Het is toch je hart. Ruim 2 jaar later, meerdere onderzoeken verder (holter, CT scan, etc), nog altijd last van extrasystolen. Momenteel zelfs zo erg dat ik er op een slecht moment 10-15 per minuut heb. En wanneer veranderd. Ooit begin het in rust, toen weer met inspanning, nu als ik gewoon een trap op loop.
Echter, ik heb gemerkt dat bij het pakken van verplichte vakanties en het verminderen van stress, de extrasystolen ook minder worden. Het verminderen van stress is echter moeilijk, want ik voel toch weer telkens paniek wanneer de extrasystolen opkomen. Ik ga dan vervolgens weer op mijn hart letten, mezelf in mijn hoofd halen dat er misschien toch iets mis is, en voor je het weet is de vicieuze cirkel weer rond ;-)
Ah fijn; ik herken jullie verhalen dus enorm. En voor iemand van 36, die niet rookt, drinkt, en altijd bezig is met gezond doen, is het een doorn in het oog.
Belangrijk voor ons allen is wel te realiseren dat stress (ik heb een drukke baan, ben ambitieus, altijd aan het werk) voornamelijk de boosdoener is en daar moeten we dus aan werken. Stress en paniek maken het in ieder geval niet beter ;-) sterker nog: meerdere van mijn collega’s hebben precies hetzelfde. Het enige verschil is dat zij niet de hele dag paniekerig met hun hart bezig zijn en het dus los kunnen laten.
Het feit dat we allemaal nog leven met zoveel extrasystolen zegt ook iets ;-)
Mijn grootste uitdaging lijkt dus de mentale strijd. Het kunnen loslaten, niet meer paniekerig doen, stress verminderen, en rustig ademen, want onbewust hyperventileer ik door al het gedoe.
Laatste tip: ik las ergens over meidoorn capsules of druppels en dat lijkt na 20+ dagen bij mij wel redelijk te helpen.
Succes allemaal! Maak je niet te druk!