19 jr en lekkende mitralisklep

Hoi allemaal,

Ik ben Pelin en heb een lekkende mitralisklep. Het begon toen ik klein was ik zat toen in groep 5 dus uhm een jaar of 8? ik kreeg pijn aan mijn been en toen aan mijn voet mijn benen waren zo opgezwollen als ik weet niet wat en ik kon amper nog lopen. Na weken thuis en veel bezoeken van mijn huisarts vertelde hij elke keer het zelfde voetontsteking?. Het werd niet beter en toen stuurde hij me eindelijk naar de kinderafdeling in het ziekenhuis. Daar konden ze ook niet veel vinden ik werd wel opgenomen en na een maand toen ik weer begon te lopen mocht iknaar huis. na 4 jaar toen ik 12 was weer de zelfde symptonen toen werd ik wel gelijk doorgestuurd toen pas werd er ondekt dat ik een lekkende klep heb. Anticiotica kuur en om de half jaar controle bij de cardio was de afspraak. Ben vorig jaar getrouwd met mijn vriend die waarmee ik al 3 jaar lang samen ben. Ben toen ook zwanger geraakt ( niet de bedoeling ) Dus extra controlre in het haga ziekenhuis. Daar is ook ondekt dat mijn linkerkamer een beetje is opgezwollen en dat de lekkende hartklep al op 70 mm zit. Ik krijg waarschijnlijk een operatie volgens mij cardio kon het wel gereapeerd worden ( wat ik hoop!! ). Ik mocht een normale bevalling wat goed is verlopen binnen 2 uur en 2 minuten vanaf de gebroken vliezen. Ben inwendig gescheeurd dus werd naar de Ok gebracht om onder narcose te worden gehecht waar ik veel bloed ben verloren en nergens is geschreven!! Na 3 dagen nazorg een zogenaamde nazorg er zou eencardioloog langs komen NIET GEBEURT! een assistente kwam met de ecg en thats it. Ik heb ook duidelijk aangegeven dat ik in de nacht hartkloppingen heb gehad en tijdens het douchen erg benauwd. Volgens hun was alles goed van de test. De eerste dag met de baby thuis was vemoeiend de volgende dag zakt ik letterlijk in elkaar. Ik ging bijna flauwvallen mijn benen waren veelste zwaar leek het wel mijn kraamverzorgster vroeg ook in de ochtend aan mij of het wel goed ging want mijn polsslag was 120. Ik had geen eetlust meer ik wou gewoon niks mijn man belde gelijk de verloskundige en die stuurde mij terug naar het rode kruis ziekenhuis. Met mijn kind van 5 dagen oud tot in de nacht 4 uur zijn we daar gebleven. Ik vertelde duidelijk dat ik het benauwd had en een drukkende pijn bij mijn hart. Er werd een filmoje gemaakt van mijn longen en volgens hun een longembolie. Ik hoorde ze praten zuster- dokter en die vertelden dat ik ook veel bloed was veloren bij de OK. Ambulance werd gebeld om naar het hagaziekenhuis leyenburg te gaan. Ik nam afscheid van mijn man en baby wat me gewoon pijn deed. Ik heb gewoon de hele nacht zitten huilen. In de ochtend kwam de dokter en die vertelde dat ik veel bloed was verloren en mijn ijzer 4 was ik kreeg 1 L bloed en uit een scan van mijn longen had ik GEEN longembolie. Mijn hart is gewoon te moe geworden door al de verdriet & stress. Ik maak het gelukkig nu goed ben 5 weken geleden bevallen en ik kan gelukkig alles weer doen heb alleen heel erg veel pijn aan mijn schouderbladen en een drukkende gevoel bij mij borstkast.

Op de operatie zit ik niet te wachten ben ook vreselijk bang en elke keer als ik aan de operatie denk moet ik gaan huilen. Ik denk elke keer waarom ik? waarom op zo een jonge leeftijd en waarom maken ze zoveel fouten!!! Ik wil niet door nog een fout mijn baby en man alleen laten. ik ben er vreselijk bang voor? Heeft iemand een operatie gehad in het leyenburg? Hoe ging dat?