Ik schrijf dit tweede verhaal op een en dezelfde dagomdat ik ook wil benadrukken dat wanneer er iemand uit de onmiddelijke
na-bijheid van de hartpatient,ook een heel belangrijke rol heeft.Het mede leven,hulp en vooral begrip voor de situatie ,is voor de patient van levensgroot belang.Bij thuiskomst uit het ziekenhuis na een hartoperatie, begint pas een moeilijke periode.
De angst(in het ziekenhuis wordt men permanent bewaakt en heeft men aangepaste accomodatie)dat er iets zou mislopen,
is immers heel groot.Ook wil ik laten weten dat ik, het jaar voor mijn operatie 15000km had gefietst,cholesterol 160 en een gemiddelde bloeddruk van 135/80.Ik heb nooit enige pijn ,kortademigheid,pijn in de borst of benauwdheid ondervonden.
Het jaarlijkse routine onderzoek bracht aan het licht dat er hartgeruis aanwezig was.Daarop volgde een cardiologisch onderzoek,een coronografie(via de lies) en2weken later de openhartoperatie.Door secundaire omstandigheden gaat het momenteel, niet zoals het zou moeten zijn.maar als ik na een slechte dag slapen ga zeg ik:deze rotdag is toch voorbij,het kan hopelijk alleen maar beter.Ik wens aan ALLE hartpatienten en hun familie EEN GELUKKIG NIEUWJAAR met veel geluk en VOORSPOED en GEZONDHEID of BETERSCHAP.
Groetjes,
WOLFRAM
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.