Aangeboren hartafwijking, xtreem zeldzaam maar toch….

Een paar weken na mijn geboorte werd geconstateerd dat ik iets mankeerde, het was 1972 de techniek was nog niet net als nu. Na onderzoek bleek ik een hartafwijking te hebben en er wat leidingen verkeerd om lagen. Mijn levensverwachting: nog een paar uur.

2 jaar lang heb ik in het ziekenhuis gelegen, medio 1974 ben ik geopereerd, waarvoor ze ene arts over lieten komen uit Italië. Conclusie na operatie we kunnen eigenlijk niets doen.. ze hebben ene bandje aangebracht om de aorta om mijn kransslagader meer bloed te kunnen geven.

Wat ik heb, ik heb geen schot tussen de kamers helemaal niets, geen aanhechtpuntjes gewoon slechts 1 hartkamer en de leidingen liggen verkeerd om en er zou iets zijn met mijn longen . Tenminste dat is wat er bekend is. Operatie verslagen zijn verdwenen, mijn huidige cardioloog heeft enkel dossier van mij sinds ik bij hem onder behandeling ben…

Mijn hele leven stond in het teken van doodgaan, iedere controle felicitaties van artsen dat ik weer ene termijn had overleeft. Iedere keer diverse leerlingen aan mijn bed die ook even moesten luisteren en kijken.

Op mijn zesde is dezelfde operatie nog herhaald ff bandje opnieuw gezet.

Zoals iedereen wel herkend, de artsen vertellen wat je wel of niet mag. tot mijn 12de luisterde ik daar na. Vanaf mijn twaalfde had ik lak aan iedereen, ben gaan sporten, karate , Kickboksen, ik begon te roken, en later gewoon lekker stappen, jointje er bij. Onder het mom what the hell beter met lol 30 worden dan achter de geraniums dood zijn tot je 80ste.

Maar ja je word ouder en wijzer, komt en vrouw tegen, gaat trouwen, krijgt kinderen en dan ga je toch settelen..

Op het gebied van werk heb ik alleen ellende gehad… veel sollicitaties, veel keuringen, herkeuringen ruzie UWV etc etc.

Maar nu heb ik 2 bedrijven sta volop in het leven en probeer het maximum er uit te halen, geen gezeur , geen gemouw gewoon gaan met die banaan.

Met mijn bedrijven probeer ik mensen met ene handicap op beperking te helpen door ze een kans te geven ondernemer te worden, ik zit aan tafel bij de zgn hoge heren en dames en doe mijn best de tijd die ik hier ben zo nuttig mogelijk te maken, voor mijn gezin, voor mensen met handicap of beperking en voor mezelf…

Ik doe van alles behalve bij de pakken neer zitten, ik zie wel waar het schip strand.