aanvulling op mijn verhaal

hallo lieve allemaal,

Gisteren heb ik de moed verzamelt on mijn verhaal te schrijven.

Vandaag wil ik nog een aan vulling doen omdat mijn verhaal niet compleet was en ik toch erg emotioneel raakte tijdens het schrijven.

Er is nog meer gebeurd op 9 mei 2009 toen ik het hartinfarct kreeg en wel het volgende:

toen het ambulancepersoneel met 3 personen sterk mijn woning binnnenkwam, volgde vrijwel meteen een man die zich voorstelde als een buurman van mij en mijn zoon en hij melde cardioloog te zijn!

hij vroeg of hij even mocht luisteren bij mij en kreeg van de vrouwlijke ambulancemedewerker een sthetoscoop.

hij luisterde even op mijn rug en concludeerde er is niets aan de hand!!!!

Voor 90% van zijn mening zijn de 3 personen van de ambulance ervan uit gegaan dat ik niets mankeerde

1 meneer twijfelde en vroeg aan zijn collega’s of ze me toch niet mee moesten nemen, maar nee zei de mevrouw

hoe dan? en hoe moeten we haar daar slijten dan er is niets aan de hand.

waarop 1 van hen bij mij kwam zitten en vroeg of ik misschien iemand had gezien met hartklachten en daarom nu dacht dat ik dat ook had.

ik kan jullie niet vertellen hoe de moed mij in mijn schoenen zonk en ik me helemaal verloren voelde de woorden van de vrouw klinken mij nog bijna dagelijks in mijn oren ze wist niet hoe ze mij moest slijten in het ziekenhuis!!!!

Alsof ik een ding was waar ze vanaf moest.

Ik moet jullie ook vertellen dat ik de zg buurman/cardioloog nog nooit had gezien en dat deze meneer tot op de dag van vandaag onvindbaar is.

ik heb nadat ik ontslagen was uit het ziekenhuis meteen via mail contact gezocht met de ambu dienst na 5 mails nog niets gehoord.

boos en verdrietig heb ik contact met de media gezocht en mijn verhaal gedaan op tv oost en in de stentor de krant van zwolle

toen kreeg ik wel respons van de ambudienst!!!

na lang heen en weer gedoe ben ik er mee gestopt omdat ik mijn energie nodig had voor mezelf en mijn revalidatie.

en ik zag dat het me nergens zou brengen allen heb ik ze gezegd dat ze voortaan op de patient moeten afgaan en neit zomaar op een vreemde!

ik ben er van overtuigd dat de schade die ik heb opgelopen beperkt had gebleven als ze me meteen hadden meegenomen!

Aan iedereen wil ik zeggen: sta erop als je voelt dat je iets mankeerd en ga desnoods zelf snel naar een ziekenhuis als het niet anders kan!

Dank jullie voor de reacties dat gaf me meod alles te vertellen