Acuut hartinfarct door sponane coronair dissectie LAD.

Corlien Doodkorte

23 september 2010 was voor mij een nacht om nooit te vergeten. Sinds die dag staat mijn leven op zijn kop.

Ik lig in bed naast mijn mannetje en zeg hem welterusten en draai me om om te gaan slapen. Plotseling een hevige pijn op mijn borst, en langzaam wordt ik misselijk en klam. De pijn komt me bekend voor maar dan alleen veel erger dan ik de afgelopen maanden had gevoeld. Ik dacht toen dat het maagpijn was….maar dit was geen maagpijn. M’n hele lijf was bang. “mijn hart”zei ik, “het is mijn hart hoor ” Ik zeg tegen mijn man:Je moet de dokter bellen! Hij zegt: moet dat nù??? Ja nù, antwoord ik.

Snel de dokterspost gebeld, maar nog geen benul van wat ons te wachten stond. Wat duurde het wachten voor mijn gevoel lang. Gelukkig hadden ze ondertussen de ambulance al gestuurd. ECG gemaakt. Het was duidelijk te zien, ik had een hartinfarct.In vliegende vaart vertrokken we naar Zwolle. Onderweg voelde ik me een stuk beter door de medicijnen die ze me thuis via een infuusnaaldje hadden gegeven. De ambulancebroeder stelde me gerust en zei dat als ik eenmaal in het ziekenhuis was ik wel gedotterd zou worden en dat het grootste probleem dan voorbij zou zijn. Hij was heel relaxed en vriendelijk, en we praatten wat waardoor ik geen idee had dat ik in gevaar was. Opeens ging alles mis, ik was bewusteloos. Ik kreeg een ventrikel tachycardie. Wat er toen gebeurde weet ik niet, ik kwam bij bij de garage van het ziekenhuis en was blij dat we er waren.

De dokter stelde zich voor: “dokter Hemels zei hij” Dan moest ik wel op de goeie plek zijn zeiden we nog grappend tegen hem.

Eenmaal op de cateterisatietafel was ik vol goeie moed, maar vond het wel spannend. Na een poosje kijken kwam zijn reactie.

De cardioloog keek me aan en zei bloedserieus: mevrouw, dat ziet er erg slecht uit. Ik zeg: wat dan? Er zit een scheur in uw kransslagader op een moeilijke plaats. Ik vraag kunt u niet een stent zetten? of dotteren? Nee,we kunnen niks doen. Daarvoor is die kransslagader veel te slecht, dan mag ik wel 10 stents zetten, en dat kan niet. Wow!!!

Niks dotteren,niks stents,gewoon niks….. Toen kreeg ik pas ècht de schrik van mijn leven.

Deze aandoening komt zeer zelden voor dat ze niet precies weten wat te doen. De medicijnen moeten het doen, dat is de enige behandelmogelijkheid. Zorgen voor een lage bloeddruk, lage hartslag, open houden van die kransslagader, enzovoorts.

Na twee dagen op de I.C. mocht ik naar de mediumcare. Ik lag daar op een zaal met 5 mannen die zeer zeker de wereld zouden verbeteren….. Inmiddels ben ik bijna een jaar verder en het gaat redelijk met me. Twee weken geleden ben ik weer opgenomen met pijn op de borst, maar gelukkig geen infarct. Het komt door coronair spasme. Ik vind het best lastig om met deze onzekerheid te leven. Toch weet ik zeker dat ik een weg zal vinden. Ik ben ook weer gaan werken,en heb daar enorm veel plezier in. Werken geeft me afleiding en het gevoel dat ik midden in het leven sta. Nee,ik kan lang niet meer wat ik kon,maar wat ben ik blij. Het is een wonder dat ik leef, en daarvoor ben ik héél dankbaar.