Alles is goed (of niet)

Goedendag allemaal,

Mijn naam is Hans en ik ben inmiddels 49 jaar.Sinds een paar maanden ben ik bekend met deze site en heb al vele hartverhalen gelezen.Mijn bezoek aan de cardioloog afgelopen week heeft mij doen besluiten om ook mijn verhaal te schrijven.

Het is allemaal begonnen in juli 2008. Het was op een maandagochtend. Ik zat met een collega een bakje koffie te drinken voor het begin van onze dienst,toen ik plotseling flauwgevallen ben.Mijn collega heeft toen de BHV-ers (bedrijfshulpverleners) gealarmeerd en deze hebben een ambulance gebeld.Toen deze arriveerde was ik inmiddels bijgekomen en daarna nog twee keer weggeraakt. Bij nader onderzoek bleek mijn hartslag extreem laag waardoor ik meegenomen werd naar het ziekenhuis.Na een dag op de hartbewaking werd ik weer naar huis gestuurd want er was niets afwijkends gevonden.In de weken daarna bleef ik klachten houden van duizeligheid en bijna flauwvallen.Ik heb toen een Holter meegehad voor twee dagen en zou met een week of twee de uitslag daarvan krijgen.Maar de volgende dag werd ik al gebeld door de cardioloog met de mededeling dat ik met spoed een pacemaker nodig had omdat mijn hart ’s nachts af en toe stopte en het wel 7 of 8 seconden duurde voor het weer verder ging.Dus werd na twee dagen een pacemaker geplaatst.

Op de holter was ook te zien dat ik af en toe hele hoge ritmes had en ook dat werd steeds meer een probleem. Er werden medicijnen voorgeschreven maar die hadden geen effect.Om het probleem op te lossen is er in juni 2009 met succes een longvene-ablatie gedaan in Zwolle.

Dit is nu ruim een jaar geleden en de hartritme-stoornissen zijn zo goed als verdwenen en ook de cardioloog zegt dat alles goed is,maar ik blijf maar het gevoel houden dat er iets niet goed is ,omdat ik nog steeds ernstige vermoeidheidsklachten blijf houden.Ik kan bijvoorbeeld wel 8 uren per dag werken ,maar dan heb ik voor de rest van de dag geen energie meer,terwijl ik voor dit alles begon veel vitaler was.Mijn vraag is nu: zijn er mensen die dit herkennen en zo ja , moet ik mij er maar bij neerleggen(dit is wat de cardioloog deze week zei)of zijn er nog andere mogelijkheden.

groeten Hans