jeetje wat ben ik zenuwachtig,
heb het er vaak benauwd al hoewel de zenuwen al wat minder worden,
ik blijf bang die angst is zo vreselijk wat een rot gevoel zeg vooral als ik naar me kleine meisje kijk,
ben zo bang dat ze me dood laten gaan hoe kan ik nou die angst hebben waarom gaat dit niet weg,
nu ik dit op het moment schrijf begint het hier te sneeuwen erg mooi gezicht en dat soort dingen geniet ik nu 10 x meer van.
mijn grootste angst is om 2 dagen te slapen en de drains die ze achter laten ben niet kleinzerig maar ben zo bang dat het pijn doet als ze die er uit trekken.
hoe ervaarde jullie dit en hoe ging jullie revalidatie toen jullie thuis kwamen. en wat deden jullie om er zo goed mogelijk uit te komen en zo fit mogelijk !!! kwamen jullie veel aan
pff wat een vragen he maar ben zo bang dat het allemaal fout gaat
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
