Ben ik het waard??????

Mijn verhaal is er een zoals velen maar mijn beslissing kan zulke grote gevolgen hebben!

Zeven jaar geleden had ik alles: vrouw, kinderen, vader, gezondheid, eigen zaak, geluk, veel vrienden/kennissen, geld, vakantiehuis, grote auto, vrijwillige vrije tijd, etc.!

Stapje voor stapje ben ik dit alles kwijtgeraakt, zelfs de kinderen (ben nu een “dwaze vader”: mag van de rechter de kinderen zien maar moeder werkt niet mee en zet de kinderen onder psychische druk zodat zij mij nu ook niet meer willen, hun moeder heeft zelfs hun achternaam veranderd).

Om alles te vertellen zou een te lang verhaal worden en waarschijnlijk niet erg interessant!

Ik heb cardiomyopathie en hij (hart) werkt voor ongeveer 20%, vo2 max is 18, ben 42 jaar. Mijn leven bestaat dus uit veel gedwongen rusten en elk verzetje word direct afgestraft! Ben nu bezig met de screening voor een harttransplantatie maar er zijn complicaties gevonden die misschien de hele transplantatiemogelijkheid onmogelijk maken!

Maar, stel dat ik wel op de donorlijst zou mogen komen kan ik het dan aannemen!

Mijn bloedgroep is O-, theoretisch is het hart wat bij mij past goed voor bijna iedereen (als ik het goed begrijp).

Als ik het hart accepteer neem ik misschien het hart van iemand die gelukkig is (bijv. een moeder met een gelukkig gezin!) en komt voor haar het donorhart te laat!

Heb in het ziekenhuis gemerkt dat je relatie en je kinderen je door de zware tijd heen trekken en die heb ik dus niet meer, kan ik het zonder hen aan!

Tevens vind ik dat je iets goed moet doen met zo’n groot geschenk als een hart van een ander! Maar zolang ik niet kan werken kan ik niets terugdoen. Ze garanderen ook niet dat je na de transplantatie gewoon weer kunt werken of de mogelijkheid (bent tenslotte hartpatiënt) krijgt om nog te werken!

Teveel vragen en weinig bevredigende antwoorden………………..