Ben ik toch een semi-beroemdheid geworden ;-)

Ooit dacht iemand in het eerste ziekenhuis waar ik na mijn hartaanval was dat ik een BN´ner moest zijn die ze toevallig niet kende, op grond van de stapels kaarten die ik kreeg maar nu ben ik het wel bijna: kijk maar: http://hartgenoten.nl/nieuws/het-nieuwe-hartbrugmagazine-is-uit

Ik sta op de cover omdat ik geïnterviewd ben over mijn hartzaken. Wie mij kent weet dat ik een mens van veel woorden ben en bij een stuk dat maar 800 woorden mag tellen, kan ik er niet alles inkrijgen. Dat bijv. dat verrukkelijke hondje bij me op de bank (mag anders niet) Polly de Pumi is, een rashondje uit Hongarije), dat de bruine poes op schoot de negen jaar oude wildkleur Somalipoes Nieckje is en dat de zilveren kittentjes op de voorgrond van een foto haar kleinkinderen zijn.

Het is even wennen om zelf zo duidelijk op de foto te staan en al helemaal op een cover; daar staan onze dieren regelmatig. Maar er worden geen kalenders van deze foto’s gemaakt, wel van onze katten en dat wordt genieten volgend jaar.

Al met al was het een leuke ervaring; aardige interviewer en fotograaf en onze moedertjes zullen erg blij zijn met hun exemplaar van het blad want ik zag er al gezond uit vergeleken met mijn werkelijke gezondheid maar de foto’s van Marcel Bakker doen me nog gezonder en jonger lijken. Dat zien moeders graag van hun kinderen.

En nog even over de gezondheidszaken. Momenteel gaat het niet helemaal top maar dat komt vast door de wisselingen in temperatuur. Omdat ik nog steeds twee bloedverdunners slikte n.a.v. de verstoppingen na drie maanden de combinatie Plavix x Nexium te hebben geslikt, vond ik het nu tijd, precies twee jaar nadat ik gestopt ben met die combinatie, om de dosering van de Ascal te halveren. Inmiddels gebruik ik wel weer Nexium want op zich is er niets mis met dit medicijn. Het was bij mij puur de combinatie.

Hartelijke groet vanuit de schaduw in mijn tuintje op een prachtige Hemelvaartsdag,

Suzan