Beslissen tussen twee kwaden….

Afgelopen 2 december 2009 ben ik voor een gesprek bij mijn cardioloog geweest.

Naar een Longarts hoefde ik volgens hem niet omdat hij ook gespecialiseerd is in pulmonale hypertensie.

Ik kreeg te horen dat met mijn hart alles in orde was voor zover dat kan dan ( heb pacemaker).

Dat is natuurlijk fijn om te horen.

Maar…… ja er is een maar.

Ik heb dus die chronische longembolieën.

Hij vertelde me dat medicatie in mijn geval niet zou helpen , maar wel een longoperatie de zgn.

PTE.http://www.amc.nl/?pid=3703

Ik had me er al in verdiept thuis, en wist dus wat het inhield.

Ik slikken.

Hij zei: “Nu is de beste tijd om het te laten doen, want nu heb je nog een “goeie” conditie.

Maar het is niet zonder risico”.En hij legde een en ander uit.

Zoals ook bij een hartopratie het risico tot sterven is, is het bij deze operatie niet anders.

Maar je kunt er ook slechter uitkomen dat je erin ging.

De rest van je leven met zuurstofflessen ( slik).

En wanneer ik niets laat doen??? vroeg ik.

“Dan kun je op den duur pulmonale hypertensie krijgen

en wanneer je je dan laat opereren is het risico nog groter.

Laat je je niet helpen dan is de levensverwachting beduidend minder”.

Om mijn conditie nog wat op te schroeven, vond hij het een goed idee

dat ik nog een paar keer ( zoveel als vergoedt wordt) naar fysio zal gaan.

Alle beetjes helpen.

Dadelijk om 15.00 uur mijn eerste fysio na anderhalf jaar.

Weer gaan ze proberen of VGZ wil vergoeden dat ik

altijd 1 á 2 x per week zal kunnen “bewegen onder begeleiding”.

Och…. dat zie ik donker in.

Ik ben te duur dat blijkt.

Een ding is zeker die operatie zal ik ondergaan want ik wil nog wat langer op deze aardbol zijn.