Op 30 juli 2009 heb ik een mechanische matralisklep gehad en dat is na een wat moeilijke start uiteindelijk goed gekomen. Ik voelde me als herboren en kon weer volop genieten van het leven. Vorig jaar begon langzaam het boezemfibrilleren en heb ik 3x een cardioversie gehad. Dit jaar werd het zo erg dat ik er tot nog toe, 15 keer een heb gehad. Conclusie: mijn linkerboezem is zo ver uitgerekt dat het niet meer te stoppen is. Met medicatie lukt het ook niet meer en ook de cardioversies helpen niet meer. Van de medicatie ging mijn bloeddruk plots erg omlaag en het hart klopte veel te langzaam, waardoor ik met loeiende sirenes weer in het ziekenhuis belandde. Nu is er 3 weken geleden een pacemaker geimplanteerd en zal er op 16 december een ablatie plaatsvinden van de Hisbundel. Hierdoor worden de prikkels vanuit  de boezems afgescheiden van de kamers en zal de pacemaker het moeten gaan overenemen. Ik ben nu al een half jaar bezig, ziekenhuis in en uit. Vorige week plots klachten die leken op een hartinfarct, weer een week opgenomen, echo en katheterisatie geven aan dat het geen infarct is geweest. Blijkt nu een overdosis van het medicijn verapamil 240mg te zijn. Nu terug naar 180 mg. Helaas moet er 6 weken tussen het plaatsen van de pacemaker en de ablatie inzitten, vanwege de draad die moet goed vastgegroeid zijn. Nu ben ik al die tijd thuis en heb geen puf meer om iets te ondernemen. Het ritme blijft gemiddeld rond de 130 p/min en dat is zeer vermoeiend en daarnaast wordt ik steeds benauwder omdat de klep dit niet goed aan kan. Ik kijk uit naar 16 december en hoop daarna weer op te kunnen gaan bouwen. Is er iemand die iets dergelijks heeft meegemaakt? Graag wil ik weten of er revalidatie is voor dit probleem en hoelang het ongeveer duurt eer je weer een beetje mee kan doen met alles.
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.