CODE “GEEN REANIMATIE”

5 Februari j.l. om 5.05 uur in de morgen is mijn lieve vader Klaus Wendebaum overleden in het Lukasziekenhuis in Apeldoorn. Hij werd de Zondag avond (1 Februari)ervoor opgenomen op de eerste hulp, men dacht aan longontsteking en nog wat andere dingen. Intensive care was niet nodig (er was geen plaats?) en de dienstdoende arts die Zondagnacht vertelde mijn moeder dat het ziekenhuis had besloten "in geval dat" NIET te reanimeren. Mijn moeder vertelde hem VERSCHILLENDE malen dat er in geval van een crisissituatie WEL gereanimeerd moet worden op wens van mijn vader en zijn familie…… De dokter zou nog een gesprek hebben met mijn moeder op  Maandag 2 Februari.(Die nacht heb ik vanuit het buitenland ook nog met een nachtverpleegster gesproken die mij vroeg of "in geval dat" mijn vader gereanimeerd moest worden en ik bevestigde dat!!) Mijn moeder en zus hebben Maandag geprobeerd met een arts te spreken, Dinsdag en Woensdag….maar de artsen hadden nooit tijd!! Toestand van vader was "STABIL" en inderdaad dinsdag 3 Februari hield het rochelen op, de antibiotika werkte voor de longen. Mijn zus is de laatste keer bij mijn vader op Woensdag 4 Februari en verlaat zijn afdeling om 20.45 uur. Vraagt de verpleegster nog of alles goed is wat betrefd hart, bloeddruk, etc………"alles verloopt goed, geen zorgen"………..
Op 5 Februari krijgt mijn moeder telefoon met een "nare mededeling"……vader is overleden………….
Moeder en zus gaan vlug naar het ziekenhuis om bij onze overleden vader te blijven en een verpleegster van het uitzendburo verteld mijn moeder "dat zij nog wel iets had kunnen doen, maar in het dossier van mijn vader stond een CODE genoteerd en die CODE betekende GEEN REANIMATIE!!!!!Ik ben er helemaal ziek van.
Als ik het dus goed begrijp (en al 23 jaar wonende in Frankrijk!!!waar automatisch gereanimeerd wordt!!!!) mag in Nederland gewoon door de artsen besloten worden of iemand "de dood in gedreven" wordt. Ik heb het dossier van mijn vader ingezien en begrepen dat men ons als familie hoogstwaarschijnlijk van veel INFO heeft onthouden, ons in de waan gelaten dat alles "stabil" was en vader dus niet op de intensive care afdeling kwam………….Op 5 februari om 5.05 uur houdt zijn hart langzaam op en 2 verpleegsters + arts stonden er +- 6 minuten bij en keken ernaar hoe mijn vaders hart het begaf………stonden erbij en keken ernaar…….GEEN REANIMATIE!!!!!!!!!! Ik hoop dat vele mensen dit lezen en dat men erover nadenkt hoe het mogelijk is dat een ziekenhuis oordeeld of er WEL of NIET gereanimeerd moet worden……ik ben vreselijk ongelukkig dat mijn arme vader (zou op 9 Februari 73 jaar!!!! geworden zijn)vol vertrouwen in dit ziekenhuis heeft gelegen en men ZIJN VERTROUWEN zo vreselijk beschaamt hebben.Heb er geen woorden meer voor………..
Hij WILDE WEL GEREANIMEERD WORDEN "in het geval dat"………….