donderdag 22 oktober 2009

Afgelopen zondag werd er bij ons in het dorp, nauwelijks 1400 inwoners een speler getroffen door een hartstilstand.
Hij was net een paar dagen daarvoor 50 geworden.
Mensen die het zagen gebeuren zijn vrijwel meteen gestart met de handmatige reanimatie.
Andere mensen bellen 112 en melden dat het een reanimatie betreft.
Iemand anders ging een AED halen die op een paar honderd meter van het sportpark hangt.
Twee ambulances arriveren en de man wordt met spoed weggebracht.
Daarna volgen er een paar spannende dagen.
Ook voor mij komt de hele geschiedenis voorbij, een bijzonder déja-vu.
Vandaag rond het middaguur van een van de contactpersonen vernomen dat hij goed is ontwaakt en alweer een paar boterhammen heeft gegeten.
Hij heeft het gelukkig gered.
Gered door die twee dappere meiden die gelijk zijn begonnen.
Gered door die man die 112 belt en meldt dat het een reanimatie betreft.
Gered door de man die uit privé geld een AED aan het dorp beschikbaar stelt.
Gered door de juiste zorg van de mensen van de ambulancedienst.
En ik?
Ik ben zo gigantisch blij dat hij het heeft gered!
Ik ben zo ontzettend trots op de mensen die eraan hebben bijgedragen om zijn leven te redden!

Erik

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.