De hel waar ik in zat…

Hallo lotgenoten,

Dit is mijn verhaal…

Tijdens mijn zwangerschap heb ik voor vele klachten het ziekenhuis bezocht. Een van de eerste klachten was bloedbraken. Hier heb ik op een gegeven moment een slokdarmecho voor gehad (hier had al kunnen blijken dat er iets met mijn hartkleppen waren).

In mei heb ik een longontsteking met hoge koorts opgelopen. Hiervoor werd ik een week opgenomen. Tijdens deze opname zijn er foto`s van mijn hart en longen gemaakt. Er waren ook meerdere hartfilmpjes gemaakt, ook op de SEH. Er zou niets aan de hand zijn met mijn hart. Na een week werd ik ontslagen omdat ik geen koorts meer had. De klachten waren nog steeds hevig aanwezig. De dag na mijn ontslag werd ik wakker met opgezette benen vanaf mijn lies tot aan mijn kleine teen. Ik heb meteen contact opgenomen met mijn huisarts en vervolgens met het ziekenhuis. Volgens men zou het vocht zijn wat alle zwangere vrouwen hebben. Mijn gevoel zei me dat het niet klopte gezien de opzetting in 1 nacht is ontstaan. Ik kon niet meer staan en lopen van de pijn en ben in mijn sloffen naar de spoedeisende hulp gegaan. Daar hebben ze me weer ontbloot en een hartfilmpje gemaakt. Weer zou alles in orde zijn met mijn hart. Meerdere co assistentes wilden naar mijn hart en longen luisteren. Het was drukker in de kamer waar ik lag dan op de Kalverstraat. Ik werd tegen middernacht naar de verloskamers gebracht voor een ctg. De dienstdoende verloskundige die hebben mij om een uur of 3 in de nacht naar huis gestuurd. Ik was laaiend want ik voelde me niet serieus genomen en hun lacherige diagnose was beledigend.

Het verhaal gaat verder. De verschrikkelijke benauwdheid ging maar niet over en ik lag nachten wakker. Ik kon niet meer platliggen en sliep zittend aan de keukentafel met een kussen onder mijn hoofd. Dit heb ik aan Dr. Maas verteld en die constateerde dat het hartslagje van de baby ook nog te snel ging. De gyn heeft toen besloten om me in te laten leiden. Godzijdank want een normale bevalling afwachten had ik waarschijnlijk niet overleefd. Ik werd maandag 28 mei 2012 opgenomen. Die dag zijn er ook weer foto’s gemaakt van mijn borst. Weer geen nieuws. Op dinsdag 29 mei nog geen nieuws en ik wilde nu wel ingeleid worden. Dinsdagmiddag dreigde ik naar huis te gaan omdat er niets gebeurde en ik daar met weinig zuurstof lag te vervelen en ik geen arts zag. Dinsdag om half 2 kwam de verpleegster dat ze zouden beginnen met de inleiding. Er heeft een assistente-verloskundige om 15Noortje