woensdag 10 februari 2010

Dat het zo koud is, helpt ook helemaal niet. Toen de temperaturen hoger waren kon ik veel meer.

Fietsen gaat me veel beter af dan lopen maar vanwege de gladheid durfde ik vandaag niet met de fiets. Het drukkende gevoel liep al snel uit naar mijn keel en daar sta je dan op straat. Ik moest de neiging onderdrukken om mijn echtvriend te bellen om me te redden en ik ben er trots op dat ik mezelf heb weten te redden. Ik heb wel als beloning een leuke rok gekocht.

Als ik nu alleen met het hartfalen te maken zou hebben, dan zou ik beduidend minder beperkingen hebben. Het is nogal een verschil dat je buiten adem raakt en/of dat je benen te weinig zuurstof krijgen of dat je met die angstige ervaring te maken hebt dat je voelt dat je hart te weinig zuurstof krijgt. Het advies luidt dat je dan moet stoppen… Knap onwerkbaar advies. Ik zie me al staan in de kou al dan niet naast mijn fietsje.

Wat ik gelukkig wel achter de rug heb ik de misselijkheid en de hoofdpijn van de monocedocard retard. Door een misverstand had ik in november van twee cardiologen het advies te krijgen om hiermee te stoppen maar na een korte tijd werd al duidelijk dat ik helemaal niet zonder kan. Beide artsen waren er blijkbaar niet van op de hoogte dat ik naast hartfalen er een half jaar later ook angina pectoris bij had gekregen. Ik had nog wel expliciet om een telefonisch consult gevraagd en verkeerde in de veronderstelling dat mijn cardioloog mijn gegevens er wel even bij had gepakt. Weer wat geleerd dus. Nare les, twee maanden onnodig misselijk en hoofdpijn.

Ik had trouwens niet zo lang geleden ook een stukje geschreven maar dat zie ik nergens terug. Daarin stond o.a. dat we een weekje gelogeerd hebben in het appartement van de vereniging in Roermond. Ik hoop dat het deze keer wel bij de hartverhalen terecht komt want anders stimuleert het niet om nog eens wat te schrijven over mijn ervaringen.

Ondertussen geef ik niet op en sta ik bijna iedere dag op de pedalen van mijn crosstrainer of ga ik zelfs naar een heuse sportschool waar ik vooral de toestellen voor spierversterking doe. Cardiotraining doe ik al voldoende thuis. Die spierversterking bevalt me heel erg goed. Ik ben tot mijn grote verbazing van mijn twee tennisellebogen af en daar heeft een lieve fysiotherapeut heel wat jaren aan gesleuteld zonder het resultaat dat ik nu zelf bij elkaar gerevalideerd en getraind heb. Ik vind ook dat ik minder last van mijn benen heb. Volgens mij, maar nooit onderzocht, is het een uitstralingspijn vanuit mijn rug. Dit heb ik al heel wat jaren maar ik heb nu minder last. Dat komt vast van ‘het lower back toestel’.

Al met al geen slechte resultaten. Alleen nu nog de erkenning dat mijn angina pectoris is ontstaan door een ongunstige combinatie van plavix en nexium in combinatie met bepaalde hormonen en de bevestiging dat deze medicijnencombinatie nu niet meer klakkeloos wordt gegeven. Mensen verliezen onnodig kwaliteit van leven en zelfs hun leven.

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.