Dit was het dan??

Na bijna 3 jaar onderzoeken heb ik de uitslag gekregen.
Het wordt dus geen reparatie van de hartklep of een nieuwe mitralisklep.
Reden: Er zijn vier categorieën waarin de ernst van de lekke hartklep aangegeven wordt.
1: geringe lekkage 2. matige lekkage enz.
Ik zit in categorie 3 en kom dus niet in aanmerking want er wordt alleen geopereerd wanneer je in categorie 4 zit.
Na mijn vraag aan de cardioloog waarom mijn pompfuctie  dan achter uit gaat, kreeg ik als antwoordt: Dit komt van de pacemaker. Ik weet al jaren dat de stroomstootjes, hoe klein ze ook zijn, niet goed zijn voor het hart op zich en dat ik daar op den duur problemen mee kon krijgen. Nu gebeurt dit dus.
Ook de vermoeidheid heeft niets met het hart te maken volgens de cardioloog. Ik kreeg het advies om wel naar de huisarts te gaan en dit verder te laten onderzoeken.
Een MRI is natuurlijk de oplossing maar ja, de pacemaker he, dit gaat dus niet.
Heb nog gevraagd om een nieuwe pacemaker waar je wel mee door de MRI kunt, de pm die ik nu heb is toch bijna leeg. Helaas, er zitten nogal wat oude draden in mijn borstkas en hier zit metaal in dus is dit geen optie. En de oude draden kunnen er niet uit.
Ik had wat vragen op papier gezet en echt waar, ik raad het iedereen aan om dit te doen. Door mijn vragen is er een heleboel duidelijk geworden.
Er zijn een heleboel dingen die je op deze site niet leest maar die fout kunnen gaan, is ook maar beter want het zijn dingen die kunnen fout gaan, hoeft natuurlijk niet.
Hier moet ik toch wel even over nadenken.
Ga in elk geval wel weer revalideren omdat het niet zo goed gaat met het wandelen.
Kost me zoveel energie dat ik het niet meer leuk vind. Maar het is juist zo belangrijk om te bewegen dus hoop ik dat ik net dat ene zetje krijg waardoor ik er wel weer plezier in krijg. 
Verder rest mij niets anders dan terug naar de huisarts en weer opnieuw beginnen. Ik had er al een keer met mijn huisarts over gehad en hij ziet nog wel mogelijkheden om te onderzoeken.
Tsja, en hier zit ik dan. Maar goed, dit moet ik maar even verwerken, dan naar de huisarts en dan maar weer met frisse moed er tegen aan!
Ooit komt het goed! Ik heb genoeg verhalen op Hartgenoten gelezen waarvan ik dacht: Dat is pas erg,blij dat het met mij niet zo erg is. Dus, het valt allemaal wel mee!