door aandacht te geven aan weerstand versterk je de weerstand

Bijna 60 jaar en omdat stents bij mij niet aanslaan is een bypass operatie aanstaande in het St.Antonius.

Na de zoveelste catherisatie is deze operatie onvermijdelijk en dat roept weerstand op. Rationeel weet ik dat deze operatie mij een kwalitatief beter leven gaat brengen …rationeel ja, maar emotioneel roept het weerstand op. Te meer daar mijn broer (10 jaar ouder) na een hartoperatie in het AMC (een jaar geleden) is overleden. Niet zozeer aan de operatie maar vanwege een longontsteking en daarbij was er ook nog iets mis met zijn nieren dus we zijn niet hetzelfde maar toch….

Ik ben bang en het lukt me niet dit bang zijn te omschrijven – het nhoud te geven en dus blijft dat weerstandsgevoel bestaan.

Het grijpt ook direct in op mijn dagelijks leven. Als organisatipsycholoog heb ik voor hetere vuren gestaan maar nu ….het lukt niet om die onrust te keren. Mijn humeur lijdt er ook onder – altijd opgeruimd en klaar staan voor de ander is nu passief zijn. Lezen lukt goed en verder wat klein huishoudelijk werk etc.

Dinsdag heb ik een voorgesprek (na vele onderzoeken) en dan binnen een week (dus ik verwacht nog voor eind februari) ben ik aan de beurt. Ik lees met grote aandacht de vele verhalen en ik moet zeggen deze helpen me.

Het hebben van buisjes en slangen in mijn mond zie ik als een nare ervaring (bij de tandarts begin ik spontaan kokhalsneigingen te ontwikkelen terwijl ik weet dat door de neus ademen helpt).

Ook ben ik erg nieuwsgierig naar de herstelperiode – concrete tips zijn zeker welkom. Optimist als ik ben verwacht ik op 21 mei met mijn vrienden een veteranen voetbaltournooi te kunnen spelen!!!!

Kortom ik snak naar ervaringen om zodoende de weerstand die ik voel te verminderen want gestresst de operatiekamer in kan niet de bedoeling zijn.

Hartgenoten, ik hoor graag van jullie en als ik voor anderen iets kan betekenen sta ik graag met mijn ervaringen over stents etc. voor jullie klaar.

grote groet, hans