maandag 19 maart 2012

Mijn verhaal begint eerste kerstdag s’morgens om een uur of 11. Eigenlijk begint het al een jaar of 7 eerder maar dat is een ander verhaal. Ergens voor de zomer van 2011 besloot ik dat het roer radicaal om moest in mijn leven, niet dat ik geen goed leven had maar het moest anders. Ik was net 40 geworden, ik rookte 3 a 4 pakjes zware shag in de week, sporten had ik na mijn 18 de niet meer gedaan, door mijn werk had ik een heel onregelmatig leven, eten en slapen deed ik als het uitkwam en als ik dan ging eten was het vaak een vette hap.

Ik vond het dan ook niet gek dat ik mezelf steeds slechter ging voelen en omdat ik dacht dat ik de oorzaak ook wel wist vond ik een bezoek aan de huisarts ook niet echt nodig. Fout!!! Ik ging het zelf wel anders doen, in juni gooide ik radicaal mijn pakje shag uit het raam, letterlijk met aansteker en al. Ik heb er 2 dagen last van gehad maar ik was van het roken af. Het volgende punt was mijn eetpatroon en mijn overgewicht, ik ben 1.74 en woog toen 104.5 kg. Er kwam bij ons thuis een crosstrainer te staan, na enge uitleg van een familie lid ging ik aan de gang en probeerde dit heel langzaam op te bouwen. Ik was ondertussen begonnen met het lijnprogramma van Herbalive wat mij super beviel, binnen een week voelde ik mezelf echt heel goed en had veel meer energie.Ik dacht dus echt dat het de goede kant op ging, weer FOUT!!!

Ik probeerde elke dag wat langer op de crosstrainer te blijven, dit lukte aardig tot ik op een gegeven moment tijdens het trainen pijn op de borst kreeg, met uitzaaingen naar de kaken en linkerarm, toch wel even schrikken. Na aandringen van mijn partner de huisarts gebeld voor een afspraak. Nu moet ik er bij zeggen dat ik echt nooit bij die man kom, ik had hem 2 keer eerder gezien, om een lang verhaal kort te maken, na een aantal bezoeken aan de huisarts vroeg deze waar ik zelf aan dacht want hij wist het niet, ik zei, misschien mijn hart?? Dit was uitgesloten zei de huisarts, daar ben je veel te jong voor. En hier moest ik het dus mee doen.

Tot eerste kerstdag, mijn klachten werden toch erger, ik wou eerste kerstdag nog even een half uurtje trainen, binnen een minuut zat ik op het randje van mijn bed, de crosstrainer staat bij ons op de slaapkamer, toen ik weer een beetje bekomen was heb ik op advies van mijn partner de huisartsenpost gebeld en mijn verhaal gedaan, binnen 10 minuten stond er een ambulance voor de deur en mocht ik mee naar het rode kruis ziekenhuis in Beverwijk.

Er werd een ECG gemaakt en daar kwam uit dat het niet goed was….. Nu leven we dus halverwege maart, ik ben nu herstelende van een hartoperatie, Ik moest eigenlijk 4 omleidingen, 2 ervan zijn gelukt de andere 2 waren te dun om te doen. Mijn leven staat helemaal op zijn kop, ik probeer het allemaal een plekje te geven maar dat lukt maar gedeeltelijk, ik ben erg onzeker geworden en zie overal problemen. Net als vandaag, ik probeer mijn grenzen weer te verleggen en iedere dag wat meer en verder te wandelen. Ik ben ondertussen zo ver dat ik zonder problemen een half uur kan wandelen maar ik blijf onzeker. Ik ben 27 februari geopereerd in het AMC.

Ik hoop dat ik hier wat mensen leer kennen waar ik ervaringen mee kan delen. Ik ben best wel onzeker en kan heel veel dingen geen plek geven, mijn partner probeert mij aan alle kanten bij te staan maar zei kan ook niet in mijn hoofd kijken wat er in mij omgaat.

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.