Nou, de hartrevalidatie is ten einde en de “uitfietstest” was zeker zo dramatisch als ik al verwachtte.
Na mezelf 6 weken de tandjes te hebben gefietst, achter aan bal aangehobbeld te hebben en met enge fitnessapparaten in de weer te zijn geweest is het resultaat ronduit droevig, ik ben er haast niets mee opgeschoten.
Ter compensatie ben ik gisteren begonnen op de lokale sportschool met 4 keer per week een uur conditietraining want het is te gek voor woorden dat je niet eens een trap op kunt zonder buiten adem te raken.
Het medisch gespuis hult zich in stilzwijgen, ze hebben geloof ik geen benul wat er gaande is. 27-11 naar het Anthonius te Nieuwegein voor een of andere scan en een babbeltje met een cardioloog, ik verwacht er niks van maar zal braaf acte de presence geven. Kortom, het is even sukkelen.
Enne……….. ik ben niet zielig, niet depressief en ook niet wanhopig hoor, ik ben gewoon pissed 🙂
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
