Eng zo goed!

Begin vorig jaar na een zeer lichte infarct in het ziekenhuis gekomen waar bleek dat bij mij 3 kransslagaders "dicht" zaten. Een week later 3 omleidingen gekregen. Helaas ervelijk bepaald, mijn leeftijd toen 42 jaar. Na thuiskomst ben ik eerst mijn conditie weer op gaan bouwen d.m.v. wandelen rustig aan gestart met kleine stukjes per dag na 6 weken in het ziekenhuis een herstel en conditie programma gevolgd 3x per week en elke dag door blijven wandelen tot ik ca. 8 km per dag liep. na het programma in het ziekenhuis ben ik doorgegaan in de sportschool 3/4 x per week, crosstraining, loopband, fietsen en gewichten. Na 6 maanden (na operatie) in Griekenland in de bergen met een groep in de bergen gefietst. Heb mijn gvb gehaald, golf zo'n 3 x per week. train nu nog wekelijks ca. 3 x per week 3 kwatier op de crosstrainer (en bouw dit nog steeds iets uit) en ben net terug van een golf toernooi in Italie van 4 dagen ( 4x 18 holes met grote hoogte verschillen) En ik voel me goed en daar wordt ik soms wel eens bang van. Natuurlijk heb ik ook wel eens een ritme tikje en ben ik ook wel eens moe naar een lange dag werken, want dat doe ik ook nog en ben zelfs 3 maand geleden een eigen bedrijf gestart. Een AOV gaat alleen een stuk moeilijker daar willen de maatschappijen niet echt aan. Tja natuurlijk let ik wel op met wat ik doe, eet en drink, maar ik neem wel een wijntje en een biertje, eet lekker en zoveel mogelijk gezond. Ik weet dat ik een hartpatient ben, neem me tableten en aan het litteken op m'n borst wordt ik er aan herinnerd. Ik wordt binnenkort 44 en heb het gevoel dat ik echt leef er alles uithaal, maar ik zal altijd een hartpatient blijven.

Mark 10-09-2008