Geen vertrouwen meer in de toekomst !

Na lang nadenken, hierbij ook mijn verhaal …..

Het is maart 2001 als ik 's-nachts wakker word;
Misselijk, ellendig en alweer die maagpijn die me al een paar dagen plaagt …
Na een half uur heb ik in de gaten dat het mijn hart is !
Huisarts gebeld die aan aanvankelijk niet wilde komen omdat het statistisch gezien niet mogelijk was dat een vrouw van 38 een hartinfarct had ….
Uiteindelijk met gillende sirene's naar ZH: een hartinfarct en niet zo'n kleintje ook.
Oorzaken: stress, pil/roken, overgewicht, te hoog cholesterol en homocysteïne.
Braaf pillen slikken voor de homocysteïne, revalideren en rustig verder leven.
Volgens het ZH een toevalstreffer en hoef ik me niet bang te maken voor een volgende keer !

Maart 2007 (inmiddels ben ik 44jr)
Na al een aantal ellendige weken met veel klachten wordt dit afgedaan als "overgangsklachten". Fietsproef laat geen bijzonderheden zien.
Het zit U een beetje tussen de oren Mevrouwtje …….
2 dagen later weer met gillende sirene naar ZH; volledige afsluiting re-kransslagader.
Gedotterd/stent
Links ook een beginnende vernauwing te zien, maar kon niet gelijk behandeld worden.

Oktober 2008 (45jr)
Weer van die rare vage klachten !
ZH in – en ZH uit – niets te vinden.
Druk op de borst in rust ? Hyperventilatie – vast en zeker !
Uiteindelijk na veel aandringen – toch een catheterisatie; en ja hoor, nu ook linker-kransslagader zo goed als dicht

Vorige week maandag de 9e februari:
Tijdens mijn werk (nachtdienst) pijn op de borst.
Weer met ambulance weggebracht.
ECG's prima, bloed goed, en nu a.s. dinsdag weer een fietstest.