“geluk bij een ongeluk”

Eigenlijk voelde ik mij al jaren wat vermoeid en conditioneel slecht maar dacht dat dat gewoon kwam door het niet meer sporten en te weinig rust pakken.

Verleden jaar vond ik het toch wel wat teveel worden dus ging ik naar de huisarts.

deze liet wat bloed prikken en daar kwam uit dat de hb waarde te laag zou zijn.

Dat verbaasde mij aangezien ik plasma donor was en elke  vijf weken mijn hb waarde gewoon goed was.

Bij de tweede test wed alles normaal gevonden en daarmee was dat het dus weer….

Nu kneusde ik mijn rib (licht) tijdens het hoesten half september en ging daarmee naar de huisarts.

Deze vervangende arts luisterde naar mij longen (denk ik) en vroeg iewat verbaast of er wel eens naar mijn hart geluisterd was.

Niet dat ik weet zei ik.

Toen ik ze naar mijn nagels (achteraf gehoord dat ze keek naar “horlogeglas nagels”) en verwees mij door naar de cardioloog waar ik precies een week later terrecht kon.

Na de ecg en het luisterde was hij al overtuigd dat mijn mitrale klep lekte en de echo en fiets test bevestigde dat.

Bij het eerste gesprek was de insteek om met medicijnen mijn hart te ontlasten maar bij het tweede gesprek werd het toch een operatie (herstellen van de klep).

Nu wil mijn cardioloog aansturen op een “minimal invasive ” operatie maar de uiteindelijke beslissing hangt van de opererende cardioloog af.

Het is nu bijna een maand later en ik heb bijna alle vooronderzoeken gehad ,alleen de katheterisatie nog.

Aan gezien mijn schoonmoeder nog geen maand daarvoor plotseling overleden was is het nu bij ons thuis niet echt makkelijk.

groeten Andre