gelukkig geen weduwe op mijn 27e

Hoi,

Ik ben 27 jaar getouwd met een schat van een man en moeder van een schat van een dochter van bijna 1 jaar.

Op 20 oktober 2011 zijn onze levens 360 graden om gedraaid.

Mijn man heeft tijdens het sporten op 34 jarige leeftijd een hartstilstand gehad.

gelukkig is hij snel geranimeerd maar toch gaven de arten geen garanties.

ik was sterk. het kon toch niet 27 moeder van een baby van nog geen 5 maanden en weduwe worden.

Gelukkig werd naar 24 uur naar de hartstilstaand duidelijk dat hij wakker wilde worden omdat zijn tempratuur tijdens het koelen (standaard procedure naar reanimatie) op liep. daarom gestopt en mocht de tempratuur op lopen naar eigen tempratuur. toen hij na het terug koelen wakker wilde worden was hij erg onrustig de verpleegkundige merkte dat hij goed op mij reageerde dus ik mocht er bij blijven tot alles er af ging en hij het zelf moest gaan doen. gelukkig nam hij het zelf over. en kon hij alles bewegen wist hij wie ik was en herkende hij onze dochter op de foto. voor mij de bevestiging dat alles goed kwam.

Hij heeft in totaal 2 weken in het ziekenhuis gelegen voordat hij naar huis mocht. Echter begon voor mij de moeilijkste periode toen hij thuis kwam. Hij is mijn man niet meer, van een lieve zorgezame man is het een botte sagerijnige zielige man geworden die over ieder pijntje in zijn lichaam ‘zuurt’ en nergens zin in heeft. Het enigste wat een glimlach op zijn lichaam tovert is onze dochter

Na verder onderzoek blijkt dat hij tendomyogene heeft gekregen door de hartstilstaand. mijn vraag is ook of er mensen zijn die dit herkennen? ik hou ziels veel van hem maar naar een half jaar raak ik op. alle zorg komt op mijn schouders en die kunnen het niet meer dragen. Ik heb zelf ook al hulp gezocht via mijn huisarts. mijn man weet van zich zelf dat hij zichzelf niet meer is en heeft na de revalidatie ook nog verdere hulp van een psygoloog. ik ben normaal niet zon schrijver maar heb het toch een keer geprobeert omdat niemand zich echt in mijn verhaal herkent, mensen begrijpen het wel maar toch ook niet.

Ik hoop dat er andere partners zijn die mij eventuele tips kunnen geven.

groetjes