maandag 26 december 2011

donderdag 15 december moest ik me melden om 10 uur in rotterdam, toen werd ik opgenomen. deze dag vloog voorbij en hadden allemaal gesprekken met de mensen die bij mij de operatie gingen uitvoeren, ook kwam de professor even langs om even te babbelen, hij zag op de echo dat het om 2 longvene ging en hij had er alle vertrouwen in. deze man straalt zoveel rust en zelfvertrouwen uit dat je wel meer gerust bent!

ik was namelijk heeeel erg bang, wat nou als ik het niet redde en blijft mijn man met onze 3 kinderen achter……

ook vond ik het erg zwaar dat ik degene( voornamelijk familie) was die tegen iedereen moest zeggen dat alles goed kwam, terwijl ik zelf erg bang was……

ik moet wel zeggen dat hoe je daar begeleid wordt heel goed is en met al je vragen daar ook terecht kan!

na het laatste gesprek met de anesthesist was alles heel duidelijk en mijn man ging toen ook weer richting huis aan, anderhalf uur rijden……

ik ging douchen met betadine zeep en ik kreeg een slaappil om proberen te slapen…….. zoooooo wat spannend!

morgen was DE dag.

vrijdag 16 december,

weer douchen met betadine zeep, kreeg een kanmenietverottenpilletje, daar word je een beetje sloom van (heeerlijk op dat moment)!

gelukkig waren mijn mams en man er gelukkig nog voor ik weggereden werd, om tien uur werd ik weg gereden.

in de voor O.K aangekomen worden mijn emoties te veel en moest vreselijk huilen, daar was de vrouw (anesthesist) die ik die dag daarvoor gesproken had en er was nog een man bij, deze man vroeg aan mij wat voor mooiste moment ik heb en moest dat gaan vertellen…….nou jullie raden het vast al, ik kreeg een kapje met “zuurstof” hihihi was gelukkig slaapstof of iets, want ik was zo weg en weet godzijdank helemaal van niets meer….

om 14liefssssss hartje

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.