Mijn hart werd groter en groter.
Omdat het ook steeds meer ging lekken en dus zo hard moest werken, is mij geadviseerd om te laten ingrijpen, nadat er eerst uitgebreid onderzoek is gedaan.
Ik ben nu jong (44jr 😉 ) en de kans op een goed herstel is dus nu groter dan dat ik zou wachten. Mijn keuze is snel gemaakt. De kwaliteit van de hartkleppen(mitralis) bleek niet goed.
15 juli 2010 kwam het eerste signaal dat er mogelijk een ingreep nodig is en op 20 januari 2011 ben ik geopereerd!
Ik ben opgelucht dat het achter de rug is. Het viel niet mee maar toch voel ik nu al dat het de beste keuze is, die ik in mijn leven gemaakt heb, naast natuurlijk de keuze van mijn man ;-
het herstel zal 6 maanden duren. Toch gaat het al met stapjes vooruit.
Het zal me een sterker persoon maken, denk ik. Het is het toppunt van met jezelf geconfronteerd worden. Je kunt niet meer om jezelf heen. Heel leerzaam….Ik leer mezelf nog beter kennen. Ik zie het dus heel positief wil ik maar zeggen, ondanks dat het een zware ingreep is geweest. Ik heb me nooit een slachtoffer gevoeld. Iedereen komt vroeg of laat tegenslagen tegen in zijn leven. Om te leren.Such is life..
Annette.
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
