Hallo allemaal,
Het heeft een tijdje geduurd voor ik aan het idee gewend was om mijn verhaal hier op te schrijven.
Maar doe het nu en ik wil het in eerste instantie voor mezelf op papier zetten en dit met anderen
delen die ook in de maalstroom van alles waar je mee te maken krijgt als je diagnose is gesteld en
alles wat er dan gebeurd.
Ik kreeg in de zomer van 2008 s`avonds een raar gevoel in mijn lijf net achter het borstbeen, ik had
totaal niet door dat mijn hart in de 6 versnelling vloog.
de volgende ochtend stond ik op om aan het werk te gaan maar voelde me niet lekker in de douche
heb ik een moment van bewustzijnsverlies gehad en hing nog met mijn handen aan de wastafel.
Mijn nu inmiddels ex-man heeft toen de huisartsenpost gebeld en kreeg te horen dat het waarschijnlijk
draaiduizeligheid was.
Maar na een uur werd het niet minder en ik voelde toen hoe mijn hart te keer ging.
De huisarts gebeld en binnen no-time lag ik in de ambulance naar het ziekenhuis.
Dit was een beangstigend moment er is dus wat met mijn hart aan de hand.
Na het maken van een hartlong foto naar de hartbewaking gebracht en dan kom je in een
stroomversnelling van emotie en informatie terecht. De dienstdoende cardioloog kwam aan mijn bed
en zat met een rust tegen over me waar ik zelfs rustiger van werd.
Samen namen we door wat er gebeurd was en hij vertelde dat mijn hart letterlijk stond te trillen
en niet meer klopte. Hoe dit is ontstaan is nog een groot vraagteken.
Ik kreeg een infuus met medicatie om het hart terug in het ritme te krijgen dit sloeg aan.
Het gevoel dat je geen grip hebt en dat je hart zo maar uit het ritme kan vond ik op dat moment beangstigend
en ongrijpbaar
Na dat het infuus ingelopen was mocht ik van bed af
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.