Hartinfarct en hartstilstand

Beste Lezers,
Ik wil heel graag mijn verhaal kwijt.
Ik ben een vrouw van 37 jaar oud.

Ik ben op 13 juli 2018 bevallen van mijn 4de zoontje.. mijn bevalling was heel erg heftig( vroege bevalling).
Na de bevalling moest ik 2 weken met mijn zoontje in het ziekenhuis blijven omdat hij een slechte start had .
Alleen ondertussen ging het met mij ook niet goed,ik had last van hoge bloeddruk(ik ben juist bekend met lage bloeddruk)en last van me nieren. In het ziekenhuis heb ik dit aangegeven maar ze gaven door dat het spierpijn was vanwege de heftige bevalling en hoge bloeddruk jah dat kon voorkomen na de bevalling…2 weken lang heb ik de pijn moeten voelen maar elke keer hoorde ik spierpijn dus ja dan ga je dat ook geloven.
Eenmaal thuis samen met mijn zoontje ging het niet beter met me,ik was bijna elke dag moe,last eerst van rechterarm daarna linkerarm, last van onderkaak..en als ik de trap op ging dacht ik dat ik zou flauwvallen…
Anyway ik ben in totaal met deze klachten 4 keer naar de huisarts geweest en precies verteld wat ik voelde en waar ik last had,mijn lieve huisarts hield ook vol dat het spierpijn was en dat ik maar naar fysio moest,ik weet nog heel goed dat ik tegen haar zei ..ik ben bang dat het iets te maken heeft met mij hart waarop ze antwoorde maak je aub geen zorgen er is niks mis met je hart….
Op 21 december 2018 voelde ik me zoo klote dat ik huisartsenpost heb gebeld en ik mocht langskomen..ik was daar om 18:45 en om 19:00 heb ik een hartinfarct gevolgd door hartstilstand gekregen(mijn zoontje van 11 was naast me en heeft alles meegemaakt) 40 min reanimatie, mijn man heeft mij zien liggen met ogen open en spierwit…cardioloog van SEH was met me man in gesprek hij gaf aan dat hij wou stoppen omdat ze al zolang bezig waren..
Gelukkig 5 min later hadden ze stabiele hartslag,ik kreeg medicijnen en werd met spoed gebracht naar VU..
Daar tijdens dotteren weer 10 min reanimatie omdat mijn hartslag op tilt was…
6 dagen intensive care, en 2 weken ziekenhuis…
Ik ben nu gelukkig al een tijdje thuis maar elke dag bang voor herhaling…
Ik heb nu hartfalen en pompfunctie van 35 procent….
Ik ben zo dankbaar dat ik er nog ben en dat ik me kinderen kan knuffelen en omhelzen….alleen ik leef met doodangst omdat ik nu besef hoe snel alles afgelopen kan zijn…..