Beste hartgenoten!
Nooit gedacht dat ik op deze site iets zou schrijven..maar waarschijnlijk geldt dat voor de meeste van jullie..
Al anderhalf jar heb ik veel pijn in mijn linkerbeen gehad. Er was al geconstateerd dat ik het Sjogren syndroom had, maar dat werd niet gerelateerd aan mijn klachten, omdat ik in het begin vooral ’s nachts pijn had.
Later had ik elke dag pijn en ben door de medische molen gegaan: bloedvaten- botten- neuroloog ..en niets gevonden.
Wonderlijk genoeg zijn mijn beenklachten minder geworden, maar heb ik sinds een aantal maanden een onregelmatige hartslag. Ook in rust mist er constant in een wisselend ritme een tik. ECG gemaakt, overslag werd geconstateerd, maar naar huis gestuurd met de mededeling dat het niet verontrustend was.
De afgelopen 2 weken was ik over- en oververmoeid van normale bezigheden en ben twee keer bijna flauwgevallen, maar ik dacht dat het door de warmte kwam.
Afgelopen maandag was ik toevallig vlakbij een ziekenhuis toen ik na een klein stukje lopen echt niet meer kon en bijna flauwviel. Aan de hartbewaking beland en na een tijdje werd e.e.a. wat rustiger, maar de overslag bleef zichtbaar.
Eergisteren heb ik de ambulance moeten bellen omdat ik, nadat ik heel voorzichtig had geprobeerd de trap op te lopen, niet meer verder kon en begon te zweten en heel koud werd en weer wegzakte.
De ambulancebroeders hebben een ecg gemaakt en ook toen werd het ook minder, zolang ik maar plat blijf liggen en heel rustig aan doe.
Ik woon alleen en 3 hoog. Ik heb het gevoel dat ik alles in slow motion moet doen en dan nog zo weinig mogelijk. Ik ben 61 jaar, altijd heel gezond geweest, nooit gerookt, cholesterol ietsje verhoogd maar binnen de grenzen.
Ik weet niet waar ik beland ben. Volgende week dinsdag kan ik naar de cardioloog.. als op een loopband ga lopen, hoef ik niets meer uit te leggen, want dan wordt het kermis en ik hoop dat ze goed voorbereid zijn op eventuele complicaties. Gelukkig gaat er iemand met me mee.
Al sinds anderhalf jaar heb ik ook constant kleine beweginkjes in mijn benen en armen, en ook een paar keer steken in mijn hoofd gehad. Ik vraag me af of er ook een neurologisch verband kan zijn tussen ritmestoornissen en hetgeen ik beschreef.
Ik voel me angstig want ik weet niet waar de grenzen liggen, ik wou dat ik Doornroosje was en kon slapen tot volgende week dinsdag.
Durf geen kalmerende middelen te gebruiken omdat ik niet weet of dat verband heeft met de ritmestoornis.
Herkent iemand mijn verhaal? Wat kan er mis gaan als op de loopband er geen enkel ritme meer te ontdekken is, want dat is echt kermis dan!!
Ik kijk uit naar jullie reaktie!
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.