maandag 5 augustus 2013

In 1996 dus op 36 jarige leeftijd een hartinfarct gehad, half jaar later gedotterd en dit resulteerde in 2 bypasses omdat de boel kapot ging.
Vond ik echter een prima oplossing, met voor mijzelf het idee van nu is het volledig gerepareerd.
Daarna van functie veranderd , bedrijfsleider geworden en 15 jaar lang 6 dagen per week gewerkt en absoluut niet als hartpatiënt geleefd.
Je raadt het al, in febr. 2011 volgend hartinfarct, gedotterd en het bleek dat de bypasses weer afgestorven waren, 1 oude verstopping waar bypass op aangesloten was weer opengepeuterd en de andere verstopping en verstopte bypass niks aan gedaan omdat de verstoppingen te erg waren en achterliggend gebied toch al was afgestorven en daardoor weinig of geen winst viel te behalen.

Achteraf is dat infarct nr 3 geweest, was die dag aan het werk en kreeg pijn op de borst onderweg, toch doorgereden en op plaats van bestemming de auto door anderen uit laten pakken, nog ff gezeten, zakte iets af en dus maar weer naar huis. Dit gebeurde dus enkele weken voor dat andere infarct alleen niet beseft dat dit er ook één was.
Verder een lekkende hartklep en nog een belangrijke ader die voor minimaal 50% dicht zit echter over grotere afstand daardoor niet of slecht behandelbaar.Ejectiefractie was nu 32% en stond al genomineerd voor een icd, een hernieuwde scan 2 maand later al weer 51 %, dus afgeblazen
Ingreep pas bij volgende klachten. Huidige ejectiefractie 2 jaar later iets gezakt toch nog 45%, maar wel hartfalen.
Maar goed toen begon het pas echt, had nog steeds klachten van kortademigheid en belandde op de longpoli voor onderzoek en daaruit kwam naar voren dat ik ook Copd heb en nog een longfunctie van 49%. Uit vorige onderzoeken bleek dat ook suiker niet helemaal deugde dus ook verder onderzoek en diagnose diabetes.
Tot september 2011 thuis geweest en toen weer met reintergratie begonnen, halve dagen tot aan april 2012.
Overdag 2 keer op het werk door mijn linkerbeen heengezakt,s’morgens en s’middags weer. Tegen 18.00 uur weer thuis, liep even achter het huis en zakte weer door mijn been moest me vasthouden om niet om te vallen, toch maar ff naar de huisartsenpost, maar ja op dat moment waren de verschijnselen natuurlijk al weer over, achteraf waren dit dus tia’s.
Ze hebben nog kontakt gehad met ziekenhuis maar die vonden het het beste dat ik maandag maar langskwam ook wel begrijpelijk want de symptomen waren weer volledig verdwenen.. Diezelfde nacht uit bed gegaan kon niet slapen en linkerbeen weer verlamd echter nu bleef het aanhouden dus met ambu naar het Umcg en opgenomen met een beroerte dus en moest daar een paar dagen logeren.
Gelukkig zichtbaar weinig aan over gehouden been functioneert weer voor 95%, als je het niet weet zie je het niet. Maar goed in de hersenen krijg je natuurlijk wel schade, ik heb nu dus last van concentratie problemen, het verdelen van aandacht en ook geheugen problemen en de klassieke vermoeidheid ,in mijn geval dus een behoorlijke toename want vermoeidheid kende ik al van de infarcten en copd.
Achteraf ,nu mij dit was overkomen, begon ik mij te realiseren dat ik al jaaaaren eerder ook een beroerte gehad heb, mijn vrouw zei al jaren dat mijn gezicht scheef was als ik moe thuis kwam en dat kun je nu nog steeds zien als ik moe ben.
Achteraf herinner ik me ook dat ik op het werk dagenlang moeite gehad heb met koffiedrinken uit zon plastic bekertje het liep me dan een beetje vanuit de mondhoek over mijn kin maar na een paar dagen was dat weer weg. Het kwartje viel toen niet.
Al die aandoeningen knagen aan je conditie en veroorzaken een behoorlijke vermoeidheid, ik voel me nu echt een kneus en al helemaal na recent volledig arbeidsongeschikt te zijn bevonden.
Sinds kort ook nog eens de diagnose Restless Legs Syndroom dit heeft een paar jaar geduurd ( eigenlijk mijn eigen schuld ik schreef het toe aan mijn andere kwalen en ben er dus niet mee naar de dokter geweest tot voor kort dus)maar was er door regelmatig 48 uur wakker en sinds begin dit jaar medicijnen voor gekregen,Ropinirol en sindsdien weer kunnen inslapen,maar desalniettemin wordt ik vooral zomers bezweet wakker en altijd vermoeid ,vanwege mijn moeilijke ademhaling, vooral als ik lig dus tgv. de copd.
Maar goed het leven gaat verder met een tiental pillen en 3 pufjes en nu veeeeeel vrije tijd, waar ik nog niet echt aan kan wennen.
Sinds kort ook nog Inspannings Urticaria vastgesteld , had ik eigenlijk ook al jaren last van weet het echter aan de andere kwalen, Krijg daarvoor nu Hydroxyzine en daar ben ik echt blij mee.
Mijn ervaring is dat je als chronisch patiënt een hoog incasseringsvermogen hebt en heel veel kwaaltjes normaal gaat vinden en vaak niet eens aan de heren doktoren vertelt.
Update.
Okt 2013 fietsinspanningstest kon geen conclusie aan verbonden worden wegens hoge doseringen diverse medicatie kon ik de gewenste hartfrequentie niet halen en de test moest voortijdig afgebroken worden. Begin Nov een Mibiscan gehad vandaag uitslag gekregen,niet goed dus. Het gedeelte waar ik in 2011 infarct heb gehad is weer slecht doorbloed, er ontwikkelt zich daar dus weer iets, de cardioloog zei we gaan katheteriseren en het wordt dan dotteren of weer een openhartoperatie. Katheteriseren gaat tussen nu en 4 weken plaatsvinden.
Als het op de plek is waar de stent is gezet kunnen ze waarschijnlijk dotteren als het echter de ader is die over grotere afstand minimaal 50% dichtzat dan wordt het dus bypasses.
Vrijdag 13 december mijn geluksdag.
Ik had wederom een zeer kundige arts in het UMCG hij wist de 3 vernauwingen in de rechterkransslagader middels 3 stents op te lossen. 27 december een ergometrietest, als die ok is mag ik 6 weken revalidatie doen.
Revalidatie inmiddels afgerond en nou weer verder met leven.

Mei 2015 weer een spirometrietest gehad longfunctie gedaald naar 47%.

Recentelijk foto,s laten maken van de schouders omdat ik al meer dan 10 jaar last van de schouders heb, regelmatig slijmbeursonstekingen en spuiten gehad.

Conclusie ook nog eens artrose aan beide schouders, nouja kon er ook nog wel bij.

update 2016 laatst gemeten longfunctie gedaald naar 41 % 🙁

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.