Het verhaal van mijn moeder

6 jaar geleden werd ik gebeld door mijn vader die mij vertelde dat mijn moeder naar het ziekenhuis was gegaan met hem om onderzoek naar haar hart te laten doen. Ze zou worden gecatteteriseerd. Diezelfde avond ging het steeds slechter met haar en bleek dat ze als een wandellende tijdbom leefde. Ze werd accuut met de ambulance overgebracht naar een ander ziekenhuis en daar begint het verhaal dat ik ook in het ziekenhuis aankwam en dus de situatie met mijn vader kon delen. Toen ze onder het mes ging was ik degene die contact hield met het ziekenhuis en ook na de operatie hielden ze mij in eerste instantie op de hoogte. Ze hebben mijn moeder 2 keer open moeten maken omdat ze niet stabiel werd na de eerste keer. Wat er precies was weet ik niet maar na de 2de keer werd ze langzaam aan toch stabiel. Ze kreeg omleidingen en er werd een ader gebruikt uit haar arm.
In eerste instantie leek alles goed te gaan maar al vrij vlot daarna bleek toch dat mijn moeder niet meer de gene werd die ze weer dacht te kunnen worden. Ze heeft nog steeds heel veel klachten van het borstbeen. Alsof het litteken niet goed is genezen. Ze blijft hier erg veel trekkende en drukkende klachten in  houden. Daarnaast  blijft haar arm heel erg pijn doen. Het is een moeilijk te omschrijven pijn volgens haar maar het is uitputtend om de hele dag met die arm rond te lopen. Inmiddels is mijn moeder 2 keer naar het ziekenhuis geweest om haar klachten te onderzoeken. Ze hebben gezien dat 1 omleiding verschrompeld is maar dat verder alles er goed uit ziet. Fietstest was goed en volgens de artsen kwamen er uit het onderzoek waarbij je hart beslast wordt met een bepaald vloeistof en waarbij ze dan foto's maken van het hart geen verontrustende dingen te zien. Goed, dat is mooi, maar wat heeft mijn moeder dan wel? Wie kan zijn eigen verhaal herkennen in dit verhaal? Mijn moeder wordt er moedeloos van. Nu ook afgelopen winter met die koude zijn de overgangen warm koud, beslastend voor haar. Toch zou er dan 'niets'aan de hand zijn. Ik heb al verschillende malen tegen haar gezegd dat ze beter lotgenoten kan zoeken dan alleen maar het van de doktoren te laten afhangen, maar hier komt ze niet toe. Vandaar dat ik hoop via deze weg meer duidelijkheid te krijgen om haar inzicht te geven in haar klachten.