het verloop

en dan moet je je ziek melden omdat je de dag niet meer gehaald krijgt.
Ik kwam niet meer vooruit me douchen en aankleden was al een opgave laat staan dat ik mijn huishouden deed ik stelde steeds dingen uit omdat ik me zo moe voelde.
Ik kreeg zowel overdag als nachts de ene hartklopping na de ander.
Je denkt soms echt dat deze de laatste is die je aankan maar je sleept je erdoor heen.
Met mijn hondjes wandelen was zo een opgave dacht soms dat ik het huis niet meer haalde dus na lang aandringen stuurde de huisarts me eindelijk door naar een cardioloog maar met de boodschap dat er vast niets uit kwam het was ter gerust stelling maar volgens haar zat het tussen mijn oren.
Daar dacht de cardioloog dus anders over en besloot om verdere onderzoeken.
Mijn huisarts bleef ondertussen vast houden aan haar verhaal dat het niets ernstig was.
Ik ben van het ene onderzoek naar het andere gestuurd en na ruim een anderhalf jaar besloot hij mij door te sturen naar zijn collega in het azm te maastricht hij wist niet hoe hij me behandelen moest dus vandaar deze door verwijzing.
In maastricht aangekomen kreeg ik alle onderzoeken weer opnieuw omdat zij hun eigen resultaten wouden hebben en daar ging dus weer tijd overheen ondertussen probeerde ik mijn werk te doen zowel thuis als op het werk. Ook hier kreeg ik veel onbegrip ze snapte niet dat het zo lang moest duren en als ik me een dag erdoorheen had gesleept dan werd me gevraagd waarom ik zo stil was als ik dan aangaf dat ik me niet lekker voelde dan kreeg je te horen dat zij ook moe waren dat het het weer wel zou zijn etc etc.
Bij een controle bij de bedrijfsarts gingen hem de bellen luiden ik had een bloeddruk die niet meer normaal was en een hartslag die niet verantwoord was volgens hem en ik moest me zeer dringend melden bij mijn arts en per direct ziek melden want die kon echt niet.
Dit zei ik dus al vele maanden maar toen luisterde er niemand.