Gisteren voor controle terug naar de cardioloog. Weer met een knoop in mijn maag.
Ik was te vroeg, veel te vroeg. Wel 20 minuten. En ik had een a4-tje met vragen. Hij nam rustig de tijd voor mij en legde me alles uit wat ik te vragen had en tekende mij zelfs de precieze plekken uit op het hartplaatje wat ik van internet had gehaald. Maar ook nu weer goed nieuws. Los van wat gaatjes hier en daar was er geen reden om strak onder controle te blijven bij de cardioloog. Alleen als de oorzaak van de bloedpropjes die de embolieën hebben veroorzaakt niet gevonden wordt hoef ik pas weer terug bij de cardioloog te komen. Hij adviseert dan om toch te opereren. Levenslang op bloedverdunners als het ook anders kan vind hij niet nodig! Dus nu duimen dat er inderdaad sprake is van gevalletje ‘vette pech’ dan kunnen we ook van deze pillen af. Maar wel nadat er hier nog een tweede kindje mag komen. Ook dat is door alle specialisten goedgekeurd. Oké, alleen de longarts nog niet maar daar verwachtte de cardioloog weinig problemen van.
Dus ik is blij! Mijn hele huidige medische situatie blijkt gewoon allemaal veroorzaakt te zijn doordat ik achteraf al mijn hele leven, zonder dat ik het zelf wist, hartpatient ben. Valt mee te leven toch?
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
