woensdag 21 juli 2010

Hallo allemaal

Mijn naam is Cor Pelzers geb:10-10-1961 en ben sedert oktober 2003 hartpatient.

Voorafgaande had ik vaker last van pijnen in mijn linker arm door deze gewoon slap naast me te laten afhangen kon ik hier wel mee uit de voeten.Deze pijn verwees ik naar een overbelaste spier.Na verloop van tijd werdt de pijn steeds meer kreeg ik zweet aanvallen en op een dag tijdens mijn werk werdt het me plots zo slecht dat ik een niet meer vooruit kon.Een allerte colega van mij nam direkt contackt met de medische dienst van het bedrijf.Deze verschenen met toeters en bellen en er werdt uitgegaan van een infarkt.Na dat men mij een ECG had afgenomen werdt mij verteld dat zij niets vreemds konden waarnemen en dat het waarschijnlijk niets was,en ik mij geen zorgen hoefde te maken.Daar mijn vader ook hartpatient was vertrouwde ik het niet helemaal en heb een afspraak gemaakt bij cardiologie in Sittard.Hier werdt ik getest en ook zij zijden dat ze niets allarmerends konde waarnemen.Hierop zijn mijn vrouw in ik dan op te werk gegaan en ging ik gewoon door met leven.Vanaf hier kreeg ik het vaker moeilijk in mijn doen en laten.

Op 18 okt. 2003 kreeg ik een aanval van hyperfentilatie en het werd mij echt niet goed mijn vrouw vertrouwde het geheel niet en is met mij naar ziekenhuis Sittard gereden hier werd er gezegd dat ik een zware hyperfentilatie had en moest zorgen dat ik weer kalm en rustig werdt.S’avonds wilden wij een dvd tje kijken ik ga op mijn hurken zitten om de dvd te starten en zeven dagen later begin ik wakker te worden uit een kortgeheugen stoornis.

Na mij later verteld werdt had ik een hartstilstand gehad mijn vrouw had daarop direkt mijn broer gebeld ,die werkzaam is bij AZM Maastricht en samen hebben zij reanimatie toe gediend ,mijn dochter belde 112 en er werd een ambulance gestuurd die de reanimatie overnamen mijn broer heeft ook nog electro schoks bij mij gedaan.Toen ik stabiel was voor vervoer zijn we naar Maastricht gereden waar ik dotter behandeling kreeg en er werdt een stend geplaast.Na tien dagen werdt ik uit het ziekenhuis ontslagen en ben toen na een herstel periode van zes maanden weer aan het werk gegaan.

In het begin werdt er door mijn werkgever wel enigerlij aandacht aan geschonken om voor mij passend werk te zoeken maar na verloop van tijd kon ik volgens hem weer alle voorkomend werk doen en werd dit dan ook van mij verwacht.Gezien ik een jong gezin te onderhouden heb ben ik dan ’tot grote spijt nu achteraf , maar meegegaan met de wensen van mijn baas.

In december 2004 heb ik nog eens een licht infark wat met medicijn goed komt

In december 2005 volgt er weer een infarkt waarvoor ik opnieuw gedotterd werdt na een kortstondig ziekenhuis bezoek van drie dagen ben ik weer thuis en heb een herstelperiode van vijf maanden waarna ik rustig opnieuw aan het werk ging.Hier heb ik er voor gekozen om beter op mij zelf te letten en het dan ook rustig aan deed.

In november 2007 werdt ik met spoed opgenomen in AZM Maastricht het was niet best met mij.

Na opname en onderzoek werd ons verteld dat ik direkt een openhart operatie nodig had en er werdt gesproken over een pacemaker.Twee dagen na de opname ging ik onder het mes.

Na een korte herstelperiode ben ik in April 2008 op teraputische base, aangedrongen door de verzekerings arts ,wederom aan het werk gegaan.Het werken ging mij steeds zwaarder af en na dat ik met mijn baas had gebeld ,op een vrijdag ,dat het mij te zwaar werdt om het werk waar ik op dat moment bezig was te blijven doen kreeg ik op zondag avondt een telefoontje met de mededeling dat ik mij maandag morgen op kantoor moest melden.Hier werdt mij en mijn vrouw medegedeeld dat ik om bedrijfseconomische reden was ontslagen??????????

Hier zijn wij uiteraard in beroep tegen gegaan.

Daar ik lid ben bij het CNV wordt ik hier in door hen bijgestaan.

Ondanks alle verweer die wij hadden wordt het ontslag toch door het UWV goedgekeurd en derhalve sta ik sinds 1 december 2009 op straat.

Via inschrijving bij het CWI kom ik in contakt met een reintergratie buro waar wordt vastgesteld dat ik een zeer moeilijk plaatsbaar werknemer ben.Na overleg met diverse personen links en rechts wordt mij gezegd dat ik moet zien om in aanmerking te komen voor een no risk polis via het UWV.Dit betekend werdt mij verteled dat een evetuele toekomstige werkgever geen risico loopt als hij mij in dienst neemt.Nou dan weet je het wel waar je ook komt waar je ook vraagt voor hulp of bijstand overal loop je tegen de muur.Het UWV ziet hier geen enkele reden om mijn ziekmelding te handhaven en stuurt mij gezond en wel weer naar de arbeitsmarkt CWI.Hier ben ik dan weer en krijg hier grote ogen van ,ja maar jij bent toch wel de laatste die ik hier terug verwachte.Gezien de financiele situatie die er momenteel is bij CWI kunnen ze hier ook niet echt veel voor mij beteken en wordt je gewoon als een te klein visje in het dieppe terug gegooit!!!!!!!!!!!!!!!!

Dit is dan in een notendop mijn verhaal.

Zijn er soms mensen die hier ook ervaring mee hebben en die mij een eventuele uitweg kunnen bieden dan zou ik graag met hen in kontakt willen komen

met vriendelijke groeten aan een ieder Cor Pelzers

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.