Hallo Allemaal,
Ik ben een vrouw van 50 jaar en heb in april 2011 een hartinfarct gehad.
Ik was net klaar met herstel na een herniaoperatie waar ik een jaar lang flink heb moeten investeren in mijn lichaam, en langzaam ging ik accepteren dat het nooit meer zou worden als voorheen. Maar ik kon er mee leven!
In eerste instantie hadden de artsen, maar ook ik zelf niet in de gaten dat ik een hartinfarct had, Met loeiende sirenes van ziekenhuis Helmond naar Eindhoven gebracht voor catheteresatie, dotteren, 1 stent geplaatst. Op dat moment zat ik nog in een roes. Na paar dagen ziekenhuis weer naar huis en dan begint het! Veel te licht tegenaan gekeken en in de eerste 2 weken ook 2 keer terug naar het ziekenhuis. Niets aan de hand steeds. Na enkele weken met hartrevalidatie begonnen, en dat ging in eerste instantie goed, kreeg wel momenten dat ik me niet goed voelde en in overleg met de cardioloog zijn toen de betablokkers gestopt, mijn bloeddruk werd veel te laag.
Maar achteraf zeg ik dat ik de laatste 2 keer van de revalidatie minder presteerde. In juni op controle bij cardioloog en in overleg ook even langs de neuroloog, had last van een tintelend gezicht al voor mijn hartinfarct, maar op dat moment gaf me dat veel onrust gezien de hart en vaatproblemen in de fam. Na een young stroke bloedonderzoek kon ook zij mij voor de vakantie gerust stellen dat alles ok was. Ik kon met een gerust hart op vakantie naar Spanje, Ik dacht zelf ook als ik daar maar eens ben dan ga ik me wel beter voelen.
De eerste week ging alles ok, wel wat aanpassingen maar het was ok. Na 9 dagen zaten we in een restaurant smiddags en ik werd niet lekker, draaierig misselijk en toen het eten kwam wist ik niet hoe snel ik buiten moest komen. Het regende gruwelijk.
We besluiten om naar de camping te rijden, maar ik werd niet beter. Ik voelde ook mijn hartslag omhoog gaan, mijn bloeddruk was op dat moment 180/95, ik dacht dit past helemaal niet bij mij, besloten om een dokter te bellen, maar gezien je geschiedenis moest ik naar een medisch centrum voor een ecg. En die laaiden me in een ambulance om naar het ziekenhuis te gaan, Er werd heel gebrekkig engels gesproken, en ze hadden het alleen maar over mijn hart, Na een ellendige nacht, zeer primitief niets te eten of drinken, geen bed, vanaf 4 uur vorige dag op een brancard Zijn we naar huis gegaan. Ik maar ook mijn man hadden geen rust meer. Terug naar Nederland,
Ik ben nu een week of 7 thuis en op dit moment voel ik me slechter dan kort na het infarct. Ben onder begeleiding van een fysio therapeut aan het sporten, en dat gaat ook niet goed. Na overleg terecht gekomen bij een psycho therapeut, en al mijn klachten lijken veel op hyperventilatie. Ik sport 3 keer 1,5 uur in de week en mijn hartslag zit al binnen een minuut op de 160. Fysiotherapeut durft op deze manier niet verder. Mkijn hart raast 24 uur door mijn lichaam!
Na wat testjes zijn we erachter dat als ik rustig zit mijn hartslag rond de 60 – 65 is. maar zodra ik me durf te bewegen, van de stoel op sta en naar de keuken loop zit ik direct naar de 110! Ik word hier knettergek van en superonrustig, ik voel dit in mijn borst.
Maar als je weer terug gaat naar de cardioloog dan is steeds alles goed, mijn hartslag, (gemeten in rust) bloed, niets mis mee! Maar het probleem is er ook niet als ik lig, Telt mijn hartslag niet meer als ik beweeg of hoe zit dat?!?! Ik geef toch duidelijk aan wanneer de problemen er zijn.
Ik moet ook nog even zeggen dat ik 2 weken voor mijn hartinfarct was gestopt met roken, hartinfarct was de bonus!Soms zie ik het echt niet meer zitten en heb ik zoveel klachten die lijken op een hartinfarct, en denk ik alleen maar ,wanneer ben ik weer aan de beurt.??
Sorry van mijn lange verhaal, maar is er iemand die ook zo’n grillige onrustige hartslag heeft, en twijfelt of er echt niets aan de hand is met het hart????
Groetjes Monique
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.