ik ben er nog niet..

In maart werd ik opgenomen in het Schiedamse Vlietlandziekenhuis nadat ik hevige pijnen had in de rug,de schouderbladen en de borst. Aanvankelijk werden deze klachten door mijn huisarts geweten aan stress en rugspiersyndromen en verwees mij herhaaldelijk naar de fysiotherapeut alhoewel de klachten er 3 jaar geleden ook waren en toen werd ik wel behandeld voor hoge bloeddruk middels medicatie.Ook kreeg ik een fietstest en bloedonderzoek,maar er werd niets ontdekt. Nu zit het in de familie en zijn zowel opa als moeder getroffen door een hartinfarct. Mijn ma leeft gelukkig nog en is ook geopereerd (bypass) Goed ik kwam op maandag bij de huisarts en die maakte een afspraak voor wat testen in het ziekenhuis. Maar de dinsdag erop stond ik weer voor zijn neus en toen was het echt serieus! Bloedtesten wezen de bekende enzymen uit en er werd aan een lichte hartinfarct gedacht. Ik werd gemonitoord op de mcc en ook na de medicijnen nam de bloeddruk en de pijn niet echt af. Dus werd ik verwezen voor een katheterisatie naar het EMC te Rotterdam. De cardioloog was er zeker van dat er een vernauwing zat. De eerste katheterisatie (lies) liet 3 vernauwingen zien dus had dotteren geen zin. De volgende dag was er een andere arts en die wilde nog een keer kijken (via de pols) of er toch geen stents geplaats konden worden maar ook hij vond het beter om te opereren.Na 4 dagen kreeg ik een bypass met 4 omleidingen. 2 aders uit t been en 2 uit de borst zouden de kwaliteit van mijn leven gaan optimaliseren. Het was een heftig gebeuren maar alles bij elkaar is het me niet tegen gevallen. Ik heb wel wat ongemakjes,vooral vermoeidheid,ik kan drukte niet zo goed aan en concentratieverlies en het litteken vooral aan de borst is gevoelig,maar het is te doen.

Ik ga nu revalideren en heb daar heel veel zin in vooral omdat het begeleid is. Ik denk dat als mijn conditie weer terugkomt de vermoeidheid zal afnemen en misschien weer wat uurtjes kan werken,alhoewel ik daar nu nog niet aan toe ben. Geduld is een schone zaak.

Ik heb vertrouwen in de toekomst en hoop dat het goed blijft gaan.Ik neem het er nu van en geniet van alle mooie dingen om mij heen. Die zijn er veel maar het werk slokte alles op zodat ik het niet zag. Er was een hartfalen voor nodig om dat te beseffen.