ik dacht dat ik er was dus niet hellaas

Hallo allemaal ik zal ook eens wat van me aftyppen en even mijn HART luchten hier het begon allemaal in juli 2007 na een drukke periode van een aantal maanden had ik even een rust periode en dacht ik ga weer eens vissen in een vijver bij ons in de buurt mijn vrouw kwam langs met koffie en lekkere koekjes even babbelen en na een paar happen koek kreeg ik een brok in mijn keel gevoel niets tegen mijn vrouw gezegdt die weer naar huis ging maar niet veel later het gevoel erbij dat er iemand op mijn borstkas stond en daar kwamen ook nog pijnlijk aanvoelende armen bij en tintelende vingers ik weet nog dat ik naar huis wilde gaan en opgestaan ben toen ging het licht uit ik deed mijn ogen open en keek in het water weet niet hoelang ik daar gelegen heb maar 2 stapen verder en ik had in het water gelegen, ben naar huis gegaan het verhaal verteldt aan mijn vrouw en eigenwijs als ik ben geen dokter gebeldt maar op de bank in slaap gevallen ik voelde me doodmoe toen s,avonds na het eten daar was het weer mijn vrouw geroepen en die belde de dokter die stuurde een ambulance en namen mij mee naar het ziekenhuis ze konden niks vinden en heb daarna nog zeker 6 van dit soort korte opnames meegemaakt heb alles gehad echo,s fietstesten ook met radioactief spul en tijdens een catheteresatie hadden ze wel een vernauwingkje gezien maar niets ernstigs. Dan begin je langzaam aan jezelf te twijfelen en denk je bijna dat het tussen je oren zit maar ik kon toch echt geen 100 meter lopen zonder de nitrospray te gebruiken en die hielp wel afijn na lang zeuren en drammen bij mijn cardioloog heeft die mij voorgesteldt in nijmegen en die wilden mij wel dotteren dus ik met goede moed op 5 januari 2008 met de trein naar nijmegen om de volgende dag gedotterdt te worden daar werd duidelijk dat het toch wel iets slimmer was en na 3 uur dotteren had ik 3 stents en kreeg de mededeling dat ik 7 dagen later terug moest komen voor de verdere behandeling afijn weer met de trein naar huis en 7 dagen later weer met de trein naar nijmegen en toen kreeg ik er nog 2 stents bij en ik had nog 2 vernauwingen over waar ze geen stent konden plaatsen maar het heeft toen geholpen na de hartrevalidatie weer langzaam aan het werk dit ging zo goed dat ik na een jaar weer op mijn eigen vrachtwagen internationaal ging rijden. Dit was heerlijk ik lette op mijn eten ik zorgde voor beweging als ik s,avonds stilstond even een flinke wandeling maken en stond er eigenlijk na een tijd niet meer zo bij stil alleen dan dat ik wel iedere dag trouw mijn medicijnen innam.

Nu de laatste week van november 2012 merkte ik tijdens het laden en lossen dat ik pijnlijke armen kreeg en druk op de borst tijdens inspanning ik had een tourtje door duitsland gehad en mijn laatste losadres daar moest ik ook weer retour laden was burchkirchen in oostenrijk dan kon ik weer naar huis en had de week weer vol ik was een paar uur thuis toen we lagen te slapen en ik wakker werd van de pijn op mijn borst een ambu gebeldt en die konden meteen zien op het hartfilmpje dat ik een hartinfarct had dit was om 01:30 snachts op 1 december 2012 direkt met toeters en bellen naar arnhem om daar gelijk gedotterdt te worden 1 van de stents die zat weer hellemaal dicht die hebben ook 3 dagen later weer een adermeting gedaan en ik kreeg te horen dat ze het advies voor bypasses gingen geven aan mijn cardioloog omdat er toch weer meer vernauwingen zijn hellaas.

alleen nu ben ik weer terug bij af want volgens mijn cardioloog ben ik gedotterdt en is alles weer open heeft mij al 3 keer gezegdt dat ik plavix moet slikken voor een stent die ik nu niet heb gekregen maar volgens hem wel heb ik heb het nog nagevraagdt in arnhem maar wat ik hem al 3x geprobeert heb duidelijk te maken en ik ben werkeloos geworden mijn contract liep af maar mijn baas wil het risico niet nemen en ik heb angst gekregen dat me dit tijdens het rijden zal gebeuren of als ik s,nachts ergens in de midle of nowhere sta te overnachten ik voel me nog steeds doodmoe heb de spray ook al weer een paar keer gebruikt en ben het zat nu begint het weer van voor af aan ik word er langzaam aan moedeloos van!!!

Groetjes marcel