Tsjonge jonge, wat een huil dag weer. En waarom??? Niemand weet het. Ik heb augustus 2010 een hartinfarct gehad, netjes gedotterd en een stend geplaatst. Alles gaat vanaf die tijd goed harttechnisch gesproken alleen met vlagen heb ik vreselijke huilbuien en voel ik mij een last voor mijn omgeving.
Nu moet ik erbij vertellen dat ik al heel lang met een slechte heup rondloop. Ik ben dus de vrouw met de heup mijn man mankeerde nooit wat en kreeg plotseling TIA’s en daar aachteraan een dubbele bypass operatie. Dus nu zijn wij de vroue met heup en de man met hart maar het gaat vreselijk goed. Gelukkig is dat ook echt zo.
Alleen dat hartinfarct van mij zat echt niet in de planning. Het gebeurde tijdens onze vakantie in Engeland (ik was toen 56 jaar) ik voelde mij vervelend, last van maag en buikkrampen beetje branderig in de keel (het zuur denk je dan).Lekker vroeg naar bed maar dan gaat het beginnen, vreselijke diarree en misselijk en warm en koud. Gelukkig herkende mijn man het e.e.a. en heeft samen met de hotelier ambulance enz. geregeld. Hulp kwam snel en adequaat opgang. Ik heb vreselijk liggen lachen hahaha ik was de heup en her hart zit daar hoor. En maar wijzen naar mijn arme gestressde man, achteraf schijn ik er bijna tusen uitgeknepen te zijn maar goed ik doe het nog.
Alleen en daarom dit verhaal hoe kom ik toch van die vreselijke huilbuien af?
Misschien heeft nog iemand hier last van HELP MIJ!!!
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
