Hart
De dag dat jij besloot dat ik het zelf moest doen vergeet ik niet,
Zuster ik word niet lekker en daar ging het licht in me ogen,
Daar lag ik koud in dat bed, zo wil je toch niet gaan
Bijna 18 het leven voor me, mensen die dit nooit hebben meegemaakt
Zouden me ook nooit snappen, de pijn niet voelen.
Daar lig je dan alleen niemand hoor je niets voel je, de angst voor te slapen
Want sluit je je ogen word het zwart voor je ogen,
me eigen vaak in me arm geknepen
Want dit moet toch en nachtmerrie zijn, dat er wat mis was wist ik
Maar wat was dat confronterend nooit verwacht dat jij
Mijn hart me in de steek lied, net als al die mensen die toen in me hart zaten
Die lijken weg gegaan op het moment dat jij dacht. Wacht en doe het zelf……..
elke stap zet ik sinds toen zelf, elke weg ga ik zelf, niemand om me heen die het niet meen……………….
even me gevoel op papier gezet,
groetjes manuela
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
