Hallo, spannend, een eerste verhaal op een forum…
Mijn zoon is 24 jaar en heeft 6 jaar terug een myo- en endocarditis doorgemaakt. Sindsdien is zijn hartfunctie erg verminderd 35 tot 45 %, heeft hij ritmestoornissen , een verdikte hartspier,…. Hij is een tijdje goed geweest maar in december 2012 heeft hij opnieuw hetzelfde doorgemaakt, waardoor hij 7 weken werkonbekwaam was. Op de MRI was er een progressieve achteruitgang te zien. Momenteel zijn ze aan het onderzoeken of de verdikking van de hartspier aangeboren is.
Het is, uiteraard, erg moeilijk voor mijn zoon om hiermee om te gaan. Hij heeft een tijdje op 'the edge' geleefd (drinken, drugs, rugby,…) Momenteel past hij zijn levensstijl een beetje aan, dankzij een zorgzaam vriendinnetje). Van de cardiologen krijg je weinig uitleg over de prognose (ze hebben al wel een aantal maal het woord 'harttransplantatie' laten vallen).
De medicatie die hij dient te nemen geeft hem veel last (lage bloeddruk) en deze wil hij niet nemen.
Heeft er iemand een gelijksoortig verhaal? Mijn zoon wil niet naar een psycholoog, maar hij heeft het echt moeilijk met het aanvaarden (terecht!). Zijn er andere mogelijkheden rond verwerking?
Groetjes,
Greet
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
