kerstreisje naar Duitsland

Mijn man en ik hadden een leuk kerstreisje naar Duitsland geboekt. Wij gingen van 18 tot 20 december met Peter Langhout naar Langscheid (20 km vanaf Winterberg) De 1e dag Bonn bezoeken,de 2e en 3e dag Winterberg etc.

Wij zouden 2 nachten overnachten in een hotelletje in Langscheid. De 1e dag leuk Bonn bezocht,toen door naar het hotel,lekker gegeten en bijtijds naar bed. Rond 23.00 uur vertelde hij dat hij een wat pijnlijk gevoel op de borst had. Hij hoestte al dagen behoorlijk en wij dachten allebei dat het door het hoesten kwam,hij nam dus 2 paracetemolletjes en probeerde te gaan slapen.Rond 3 uur ’s nachts maakte hij mij wakker,de pijn op zijn borst was heftiger geworden en hij had uitstraling naar zijn linkerarm,tijd om aktie te ondernemen!!!!

Na een heleboel keren bellen naar de hotelhoudster (er was geen receptie,was maar klein hotelletje) werd zij uiteindelijk wakker en ik vertelde in mijn steenkolen Duits dat mijn man hartklachten had. Zij belde meteen 112 en binnen de kortste keren stonden er 2 ambulances voor het hotel.

Mijn man kreeg Asperine ingespoten en Morfine tegen de pijn. Toen hij gestabiliseerd was,werd hij met loeiende sirene naar het ziekenhuis vervoerd. Ik had in allerijl alles bijelkaar gepakt en mocht voorin zitten. In het ziekenhuis aangekomen werd hij een kamer binnengereden en moest ik het papierwerk regelen. Na een paar uurtjes werd ik opgehaald en mocht bij mijn man op de IC komen, Hij was gedotterd en had 2 stents gekregen. Na 2 dagen bleek ook nog dat hij een longonsteking had en een herpes op zijn ogen,lip en in zijn neus,zijn afweer had een oplazer gehad. Buiten dat hij zich zwak door zijn doorgestane hartinfarct voelde had hij dus ook nog een longonsteking waarvoor hij via infuus zware antibiotica kreeg.

Na 3 dagen mocht hij van de IC af op zaal en hoe wij ook soebatten hij mocht NIET voor de kerst naar huis! In het ziekenhuis werd verder niets georganiseerd,hij kreeg gewoon zijn warme maaltijd tussen de middag en ik moest weer terug naar het hotel om daar te eten.

Ons reisje van 3 dagen werd een verblijf van 10 dagen, i.p.v. 20 december ’s avonds thuis te komen,mochten wij pas op 29 december naar huis. Wij zijn thuisgebracht door SOS hulpdienst

Wat een ellende om in het buitenland een infarct te krijgen! Je spreekt de taal niet voldoende,er was in dat gehucht geen hostess aanwezig,dus ik als echtgenote moest alles zelf oplossen/regelen. Hotelkamer bijboeken,contacten met ziekenfonds,verzekering,SOS hulpdienst.

Met mijn man gaat het nu redelijk goed. Alle onderzoeken zijn in Nederland overnieuw gedaan,er is een MRSA kweek afgenomen en vandaag heeft hij voor het eerst zijn cardiotraining gehad

Mijn man is 51 jaar,heeft nooit gerookt of gedronken,hij heeft diabetes type 2,verhoogde bloeddruk en verhoogd cholesterol waarvoor hij allemaal behandeld werd en dan toch een infarct.

Tot zover ons verhaal