Leven na een hartstilstand II

Gelukkig had ik die tabletten om te slapen. Ik was nog in de ziektewet dus overdag was ik de hele dag bij mijn man, gelukkig voor mij dat die al gepensioneerd is. Iedere dag trouw 1 uur lopen. De huisarts had gezegd dat ik af moest vallen, dus ik kreeg een 1500 calorien dieet, zoutloos en vetvrij.Alles trouw opgevolgd ik viel iedere maand ongeveer 1 kg af, prachtig, geen lichamelijke klachten meer. Toen kwam het moment na ongeveer 3 maanden ziektewet om weer aan het werk te gaan. Lichamelijk kon ik dat wel aan. Maar geestelijk was dat iets anders. Ik moest alleen in de auto naar het vliegveld rijden ongeveer 1/2 uur, natuurlijk weer een angstaanval, als het nu weer gebeurd, hier in de auto, wat dan???

Dat kon zo niet verder, dus ik weer naar de huisarts, wat nu? De huisarts zei me dat ik een flinke depressie had, en die heeft me tabletten voorgeschreven (citalopram). Na 1 maand of 2 voelde ik me al stukken beter, kreeg weer meer zelfvertrouwen, en zag de toekomst weer positief tegemoet. Ik kon weer fietsen, zwemmen, korte wandelingen in de bergen.

Na ongeveer 1 jaar kon ik de slaaptabletten en de depressietabletten weer langzaam afbouwen.

Alles ging goed, ik was op mijn gewicht, iedere dag beweging, op het werk ging het goed.

2009: Omdat alles zo goed ging had ik besloten 2 kaartjes te kopen voor het concert van Tina Turner op 21 maart in Arnhem. Ik zou daar samen met mijn zus naar toe gaan. Ik zou op 16 maart het vliegtuig nemen naar Nederland. Maar helaas, nooit heb ik Tina Turner live gezien. 2 dagen voordat ik zou vertrekken, ’s morgens op het werk, kreeg ik zo’n stralende pijn in mijn rechter lende, daarna ook de rechter arm en het rechter deel van de hals, niet zo mooi, ik loop even naar de EHBO, zo’n 200 m, de dokter kende me nog van 2005, en toen opeens niets meer, weer een hartstilstand, maar ze hebben het weer op gang gebracht, ditmaal bij de eerste schok. Weer naar het ziekenhuis, weer met die cateter door de aderen, dit keer aan de andere kant van het hart, de binnenste laag van de hartader had zich losgelaten en blokkeerde de bloedstroom, 3 stents ingebracht, hebben de andere ader ook nog gecontroleerd die in 2005 het probleem veroorzaakte, deze was verkalkt en volgens de cardioloog zal die geen problemen meer veroorzaken.

Na een week ziekenhuis, weer naar huis, en weer helemaal uit de put omhoog krabbelen. Ik hoop echt dat dit de laatste keer is. Ik heb zoveel geluk gehad (al 2 keer). Ik ben nu weer aan het werk. Alles gaat goed, ik hoop dat het zo blijft.