Microvasculaire dysfunctie

Sinds december 2015 weet ik dat ik MCD heb. Daar is een lange weg aan vooraf gegaan. Zo’n jaar 5 geleden kreeg ik last van scherpe pijn op de borst, schouderbladen. Deze pijn werd steeds erger en trok op naar mijn kaken. Op naar de huisarts en vervolgens naar de cardioloog. Na diverse onderzoeken t/m een catheterisatie aan toe werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat ik me geen zorgen moest maken, want er is niets met het hart aan de hand. Mijn klachten zijn wisselend dus ik maar door bikkelen. Een baan van 32 uur, een gezin (met autisme), en kunstopleiding en al jaren niet meer slapen dan 4/5 uur per nacht. En maar door. Pijn??? Ja zeker, maar aangezien de artsen mij verzekerde dat het niets was … Niet lullen, maar poetsen dus.. Tot ik steeds meer klachten kreeg, pijn die steeds heviger werd en een enorme vermoeidheid. Toch nog maar eens naar laten kijken? Ik had gelezen over prof. Angela Maas, cardioloog in het Radboud UMC. Op haar site hart voor vrouwen staat een lijstje met klachten waar vrouwen op moeten letten, waarvan ik het grootste deel zo kon aanvinken! Naar Nijmegen dus. En wat ben ik blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd. De medicijnen die ik kreeg hadden meteen impact. Die olifant op mijn borst is vertrokken en ik heb weer lucht!! Wel is de vermoeidheid nog steeds heel groot. Laatst nog medicijnen erbij gekregen, omdat mijn hart nog steeds veel overslaat. Uiteindelijk moet het allemaal beter worden zegt de dr. Maas. Dat hoop ik wel, want hoewel ik een positief ingesteld mens ben vind ik de kwaliteit van mijn leven momenteel niet echt jottum. Werken doe ik al sinds december niet en ik weet momenteel ook niet goed hoe het verder moet. In het Radboud zijn ze super zorgzaam! Mijn klachten worden serieus genomen. Met tijd komt raad zullen we maar zeggen. Daar heb ik wel vertrouwen in. Wat mij opvalt is dat er zo weinig over deze ziekte te vinden is. Ik hoor ook geen andere vrouwen hierover. Misschien zijn er vrouwen op dit forum die dezelfde aandoening hebben?