Mijn ervaringen zijn over het algemeen heel goed !

Vandaag las ik toevallig een aantal berichten op het forum van medehartgenoten, over de ervaringen in ziekenhuizen, tijdens zijn of haar noodgedwongen verblijf.

Ik denk dat ik in de loop der jaren, laten we het noemen, een ervaringsdeskundige ben geworden, omdat ik ca. 7 verschillende ziekenhuizen heb moeten bezoeken en moet zeggen dat mijn ervaringen over het algemeen, goed tot zeer goed te noemen zijn.

U zult denken, nou waarom ga je dan steeds naar een ander ziekenhuis, dat zal ik u vertellen. Ik ben in de laatste jaren nogal eens verhuisd en dan ga je natuurlijk, als er weer eens iets niet goed gaat, naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis.

Misschien hebben klachten ook te maken met de schroom voor veel mensen om te vragen, aan een specialist, wat er met hem of haar nu precies aan de hand is, of als je iets niet goed begrijpt de lef om door te vragen. Tenslotte is het jou lijf en jou leven waar het over gaat en je hebt het recht om dat te weten, dome vragen worden er immers niet gesteld, het zijn meestal domme antwoorden.

Als iemand mij iets vraagt op mijn vakgebied, geef ik hem of haar zo duidelijk mogelijk antwoord, als ik het niet weet zoek ik het gewoon op en als dat niet lukt zeg ik, sorry maar dat weet ik niet en verwijs hen naar een collega die mogelijk wel een bevredigend antwoord kan geven.

Eigenlijk vanaf mijn eerste ervaring in het ziekenhuis heb ik dat gedaan, waarbij ik zonder dat ik de behandelende specialist nu in een verkeerd daglicht wil zetten, een voor mij onbevredigend antwoord kreeg.

Ik heb toen mijn lot in eigen hand genomen en heb toch aangedrongen om inzage te krijgen in mijn nog kleine dossier, bij het zien van een foto van mijn hart, zag ik al direct rare dingen en heb bij de specialist aangedrongen mij voor te dragen voor operatie, hetgeen geschiede.

Door te vragen en vooral goed te luisteren, je dossier goed door te lezen, voor jezelf op te komen en die soms moeilijk medische taal je eigen te maken, is het veelal makkelijker om dingen te begrijpen en ga je doorgaans beter om met je eigen hart.

Mijn ervaringen met het Diac in Leiden, het LUMC  Leiden, O.L.V.G in Amsterdam, het VU Amsterdam, Het Spaarneziekenhuis in Heemstede, het Spaarne in Hoofddorp, het Haga ( Leyenburg) Den Haag en tot slot weer het LUMC in Leiden, is over het geheel goed geweest, waarbij ik eerlijk moet zeggen dat er in het leven natuurlijk altijd Goed Beter Best is.

Voor de meeste heren of dames Cardiologen en de heren of dames van de Verpleging, heb ik gedurende mijn logeerpartijen, over het algemeen heel veel respect gekregen.

Tot slot wil ik toch ook maar even de keuken van de ziekenhuizen onder de loep nemen, we klagen daar nog wel eens over, maar ik geef het u te doen om voor zoveel mensen te koken en zeker met toch wel beperkte middelen. Ik zelf kook graag en naar men beweerd ook nog wel lekker, doe in ieder geval mijn best er wat van te maken, maar mijn lieve vriendin, geeft toch heel af en toe aan nou, gisteren was het lekkerder, als ik dan zeg dat kan kook jij morgen dan maar, zegt ze uhh nee nee, kook jij maar.