Na een aantal typische klachten (waarvan ikzelf nog steeds niet in de gaten had dat het om mijn hart ging) werd ik op 2 augustus 2006 in het MCL in Leeuwarden gecatheteriseerd. Ik vond het sowieso al een "eng iets" om daar op die tafel te liggen, in die koude ruimte, met al die schermen en mensen in groene kledij om je heen. De volgende ochtend, kreeg ik te horen dat ik niet naar huis kon, maar dat er nog diezelfde ochtend een aantal stents in mijn hart geplaatst zouden worden.
Shit, dat kon er ook nog wel bij! Ik heb me een avontuur beleefd daar op die tafel. Maar het is allemaal goed gekomen. Daarna moest ik nog een aantal dagen bijkomen op de hartbewaking.
Ik ben daar omringd met alle goede zorgen van de verpleging en de artsen. Geweldige begeleiding, dat mag ook wel eens gezegd worden!
Terwijl ik daar lag bij te komen, is dit gedichtje ontstaan.
Ik heb het gedichtje op een mooie kaart geschreven en in de koffieruimte van de verpleging laten ophangen, als dank voor de goede verzorging.
Een hart is sterk als het werkt
Een hart is mooi als het klopt vol liefde
Een hart is stout,
als het te veel van huppelen houdt
Soms is het hart gemeen
Met pijnscheuten er door heen
Dan weer is het warm
Als mensen het beminnen
Dan weer is het koud,
en doet het zeer van binnen
Toch houd ik van mijn hart
met al zijn rare kuren
Mijn trouwe hart, mijn beste vriend,
in goede en in slechte uren,
Mijn hart en ik, wij samen,
dat gaat nog héél lang duren
Dat was het begin van (alweer) een spannende periode. Helaas moest ik het volgende jaar toch nog een open-hart-operatie ondergaan met drie bypasses.
Maar ook dat hebben we goed doorstaan.
En zoals in de laatste regel vermeld, ik hoop "van ganser harte" dat wij het samen nog héél lang volhouden.
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
