Mijn verhaal.

Mijn verhaal begon eind oktober 2010.

Ik was aan het werk en kreeg een tia (bloedprop in mijn hoofd). Omdat ik toen 23 was dus veels te jong voor zoiets wilde ze weten waar het vandaan kwam. Aan de hand van een slokdarm echo die ik op 18 november 2010 heb gehad waren ze erachter gekomen dat ik iets in mijn hart had zitten, maar wat dat wisten ze niet. Dus ze hadden mij gewoon naar huis gestuurd. Eenmaal thuis (nog geen half uur) werd ik gebeld door het ziekenhuis dat ik met spoed terug moest komen want ik werd opgenomen. Ze zeiden aan de telefoon dat ze dachten dat ik een bloedprop in mijn hart had zitten of een goed aardig myxoom ( een goed aardige tumor). Heb in zijn totale tijd 4 weken in het Erasmus medisch centrum gelegen, omdat ze de eerste 3 weken er van uitgingen dat het gewoon een bloedprop was. Heb ook al die tijd aan de bloedverdunners gezeten. Heb ook een tussen tijdse echo gehad toen om te kijken of het geslonken was, maar dat was dus niet zo. Heb toen een week later uiteindelijk een mri-scan gehad om meer duidelijkheid te krijgen. De uitslag van die mri-scan was alles behalve roos kleurig. Het bleek een goed aardige tumor te zijn. Dat was dus voor mij maar ook voor de mensen in mijn omgeving heel erg schrikken. Voor mij misschien wat minder want ik had altijd al het gevoel gehad dat het wat anders was dan dat de dokters dachten. Het was alleen voor mij schrikken op dat moment heel even vertelde dat het alleen verwijderd kon worden met een open hart operatie omdat het vast zat aan het tussen schot tussen mijn linker en rechter boezem. Het klinkt misschien vreemd voor de meeste mensen maar ik heb me daar heel snel bij neergelegd. De situatie kon ik toch niet veranderen het was nu eenmaal zo. En wat achteraf blijkt is dat het maar goed is geweest dat ik die tia heb gehad anders had ik er nu waarschijnlijk niet meer geweest.

De operatie is ook allemaal super goed verlopen en ik mocht na 5 dagen al weer naar huis. De eerste 6 weken mag je dan helemaal niks doen. En dan mag je na die 6 weken gaan revalideren, dat heb ik met plezier gedaan. En ben nu zelf verder gegaan met fitnessen. Dit 10 december dit jaar is het 2 jaar geleden dat ik geopereerd ben en alles gaat super met me. Op 1 ding na dat waren ze me vergeten te vertellen in het ziekenhuis ik heb ook nog een lekkende rechtenhartklep. Daar ondervind ik tot nu toe nog geen hinder van. Dus ga gewoon met positieve moet de wereld in er valt nog zoveel te beleven en mee te maken en te doen.