vrijdag 22 juli 2011

Hallo mijn naam is hennie en ik wilde met jullie mijn verhaal delen wie weet hebben jullie er wat aan en misschien zijn er mensen die willen reageren of ook zoiets hebben meegemaakt. In 2007 kreeg ik een groot voorwand infarct ik woonde toen met mijn man in Egypte en had daar een creche voor kinderen van 0 to 4 jaar. Dus druk druk druk maar dat was gewoon en ik vond het fijn om veel te werken dus niks aan de hand maar de laatste tijd werd ik meer vermoeid maar dacht er verder niet bij na maar op vrijdag 13 juli was het het 10 uur in de avond en toen ging het dus echt fout ik had veel pijn heb mijn vriendin gebeld en gevraagd of ze kon komen die was er zo. Mijn man was aan het werk in het hotel en was niet gelijk te bereiken mijn vriendin kwam en ze heeft me mee naar beneden genomen waar ik op het terras lag te kronkelen van de pijn ze belde haarman en die heeft me naar het ziekenhuis gebracht het Red sea hospital en daar binnen gekomen weet ik nog dat ik op een bed werd gelegd en daarna is het zwart geworden ben drie dagen buiten westen geweest ze hebben me gereanimeerd en een grote spuit in het hart gegeven volgens mijn man die was aangekomen en mij dit later vertelde dus ik ben weer bij gekomen maar moest toen stabiliseren want ik moest naar Cairo voor stents te plaatsen maar dat kon pas als ik stabiel was na veertien dagen was dat zover ik heb de stents gekregen en er werd toen gezegd tegen mijn familie die daar ook was neem haar mee naar nederland want dit kan hier niet verder geholpen worden dus dat is ook gebeurd en weg was ik uit mijn omgeving weg van mijn man want die is egyptenaar en na acht jaar waren we ineens niet meer samen kon mijn verdriet niet goed aan en raakte in een behoorlijke depressie. In nederland kreeg ik nog een hartinfarct dus het ging niet goed. Weer stents maar dat ging niet zonder slag of stoot de ziekenhuizen wilde mij niet hebben ik kon de bacterie bij mij dragen vanuit het buitenland. Gelukkig later bleek dat niet het geval te zijn maar toch sta je daar voor de deuren met ambulance en mag je niet binnen jaja het zal je maar gebeuren. In april 2008 heb ik een hartoperatie gekregen kleppen bypassen knippen aneurisma en weet al niet meer maar er moest van alles gedaan worden. Op dit moment ga ik voor een screening in het Dykzigt emc rotterdam voor een harttransplantatie of ik daarvoor in aanmerking kom dus nog even afwachten ben erg bang heb soms paniekaanvallen voor het onbekende maar ik probeer sterk te blijven en hopen dat als het zover is dat ik dan toch een aantal jaren toch weer bij mijn man te zijn want dat is ook een gemis als je niet samen bent je kunt niet je verdriet met iedereen delen dus je wilt je maatje en man naast je hebben maar ik blijf hopen dat hij dalijk wel hier is als het zover is we doen er alles voor…………….. hennie

re

Misschien ook interessant

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.