Omleiding

Dit is de eerste keer dat ik mijn verhaal op papier zet, misschien lucht het op.Bij toeval ben ik er achter gekomen dat ik hartpatiënt ben.Ik loop eigenlijk al wel een jaar of drie met klachten, maar gooide het altijd op conditie gebrek, schildklier,enz.In 2007 brak ik mijn pink tijdens het vollyballen, er zijn 2 schroefjes in gekomen, die er in zouden blijven zittenIk had last van die schroefjes en bij controle bleek dat die schroefjes er niet goed in zaten, dus weer naar de anesthesist, deze vroeg of ik klachten had, nu vertelde ik hem dat ik inderdaad wel eens klachten had, maar dat dit met de eerste operatie ook geen problemen gaf.Hij vertrouwde het niet en stuurde me door naar cardioloog voor testen, jullie kennen dat wel.Daar is uitgekomen dat ik angina pectoris had, dit is met medicatie goed te behandelen en mee te leven.De klachten werden erger, de medicatie verhoogt en er werd een hartcatherisatie uitgevoerd, hier is uitgekomen dat mijn rechter kransslagader dicht zat en een vernauwing had, maar mijn lichaam had een eigen omleiding gemaakt die nog niet helemaal optimaal is.Afgelopen dinsdag 16 sept. zou men  een meting doen en kijken of er misschien een mogelijk heid is om een gaatje te boren in de verdichting en daar een stent in plaatsen en ook één in de vernauwing.Helaas dit kan niet, dus ik sta nu op de wachtlijst voor een omleiding, er ging van alles door me heen, uiteindelijk zal alles goed komen en zal ik me een ander mens voelen is mij verteld.Ik ga na het weekend even met de unitleiding praten en wil dan dinsdag weer gaan werken ( aangepast) , ik moet bezig blijven, kan niet thuis zitten, afleiding is goed en ik mis mijn collega,s en de bewoners,  ik werk als verzorgende IG op een somatische afdeling in een verpleeghuis.  Zo dit staat op papier.Over een tijdje zal ik eens proberen te omschrijven wat dit  geestelijk met mij doet.  Gr Gerdien