Het was eind 2011 ik werd op sommige momenten vermoeid en benauwd, maar gaf daar geen aandacht aan, het zou wel overgaan.
In mei 2012 werd het toch wel erger en mijn kinderen zeiden pa ga eens naar de doctor, wat ik toen gedaan heb.
Bij de huisdoctor, die zei Cor jij gaat naar huis en gaat op een stoel zitten en je mag niets meer doen, ik maak meteen een afspraak bij de cardioloog.
Na ongeveer een week had ik een afspraak in het MC Zuiderzee ziekenhuis, en na een kort onderzoek zei hij het zelfde als mijn huisarts, ik mocht niets meer doen.
De cardioloog zette mij op de lijst voor hartcatherisatie.
Ik was op de camping toen ik behoorlijk benauwdheid en over vermoeid werd, mijn vrouw heeft toen 112 gebeld die met alle toeters en bellen naar mij toe kwam, en mij overbracht naar het ziekenhuis.
Ik werd opgenomen en wachtend op de hartcatheterisatie, in die tussentijd kreeg ik weer die aanval waardoor ik werd onderzocht door een andere cardioloog en de zoveelste ecg gemaakt werd alsmede een hartfilm ook werd mijn bloed onderzocht, de uitslagen waren allemaal positief en die cardioloog stuurde mij naar huis want ik markeerde niets, en de hartcatheterisatie werd afgelast.
Na een week kreeg ik opnieuw een aanval en werd opnieuw opgenomen, een 3de cardioloog stuurde mij opnieuw naar huis na de nodige onderzoeken, ik mankeerde niets.
Korte tijd daarna was het weer mis en heb toen heb mijn eigen cardioloog doorgezet dat ik toch de hartcatherisatie kreeg.
Nadat de hartcatherisatie was gedaan kreeg ik te horen dat ik 4 verstoppingen al of niet zo erg bij sommigen aders.
Ik mocht niet meer naar huis en moest wachten op een verdere onderzoek in het OLVG, Daar werd ik opnieuw gecatheriseerd en daar vonden ze nog 4 verstoppingen dus in totaal 8.
Ik werd kort daarna geopereerd aan mijn hart omdat dotteren geen optie was.
Ik knapte goed op na nog een bloedtransfusie gehad te hebben.
Het duurde ongeveer 3 maanden dat ik mij 100% voelde, ik deed de therapieën die mij werden aangeraden, de bijeenkomsten en zo meer.
Na die 3 maanden begon ik de tekenen te krijgen als voor de operatie, vermoeidheid en benauwd, opnieuw naar de cardioloog.
Na opnieuw de nodige ecg hartfilm en echo werd mij verteld door de cardioloog die mij als eerste naar huis stuurde dat ik niets mankeerde want dat kon ook niet zo snel na de operatie.
De nodige klachten werden erger dus opnieuw naar die cardioloog mijn eigen cardioloog was niet meer werkzaam in dat ziekenhuis.
Ook toen zei de cardioloog dat er niets aan de hand was, maar misschien lag het nu wel aan mijn longen, dus een afspraak bij de longarts gemaakt.
Ik kreeg na onderzoek de nodige spraytjes mee die ik eenmaal per dag moest gebruiken, echter de benauwdheid werd daardoor alleen maar erger.
Andere spraytjes werkten alleen maar tegendraads, dus dat waren geen optie,s
Ik moest toen een apneu onderzoeken doen die niet goed was 127 ademstilstanden per uur, ik kreeg toen een apneumasker maar de klachten gingen daar niet mee weg, ook de vermoeidheid niet.
Toch weer terug naar het ziekenhuis, ik werd door gestuurd naar het VU voor onderzoek, daar werd een vermoeidheid en rust onderzoek gedaan met de nodige contra vloeistoffen.
Ook uit die onderzoeken kwam niets uit, dus weer terug naar het MC.
De longarts stuurde mij toen naar het AMC, die longarts deed weer dezelfde onderzoeken die in het VU waren gedaan met het zelfde resultaat niets.
De longarts stuurde me weer door naar de cardioloog, na een aantal keren bij hem te zijn geweest moest ik weer een vermoeidheid en rust onderzoek doen (de 4 keer.)
Uit dit onderzoek kwam een lichte vlek te voorschijn die hij niet kon analyseren, en toen stelde hij voor om toch maar opnieuw een hartcatherisatie te laten doen.
Hij zij dat dat mogelijk in een ander ziekenhuis zou gebeuren maar met die keuze was ik het niet eens,
Ik ben toen naar hartkliniek Flevoland gegaan naar mijn eerste cardioloog die heeft mij toen doorgestuurd naar het OLVG.
Ik heb daar de hartcatherisatie ondergaan, daar kwam uit dat 3 van de 4 omleidingen niet goed meer werkte ze waren deels verschrompeld 1 was helemaal verschrompeld.
Nu is het afwachten wat de cardiologen beslissen een tweede hartoperatie of dotteren.
Ik heb nooit een hartaanval gehad nog pijn op de borst, ook de ecg,s en bloedonderzoeken wezen niets uit.
12-12-2014
NB
Ik zet dit online, niet omdat ik belangrijk of zielig wil zijn maar om mensen die weten of denken dat het niet lekker zit in hun lijf zelf op hun gevoel moeten vertrouwen, en niet zomaar opgeven omdat de onderzoeken niets uitwijzen.
Ik heb de namen van de specialisten weg gelaten, omdat het natuurlijk voor hun ook moeilijk was om mijn klachten te geloven.
Maar ik hoop met dit verslag toch ook dat als een patiënt met langdurige benauwdheids klachten en vermoeidheid klachten komt toch verder te kijken dan alleen maar de vertrouwde onderzoeken.
Cor
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.