Op het programma: Bentall operatie in augustus 2014

Ik ben 52 jaar en wordt sinds een jaar of 15 jaarlijks gecontroleerd, omdat mijn aortaklep uit twee in plaats van drie slippen bestaat en daardoor enigszins lekt. Dat is ontdekt tijdens een personeelsonderzoek op mijn werk. Dit voorjaar werd ik na weer een jaarlijkse controle gebeld door de cardioloog. Het was zo ver, er moet worden geopereerd. Niet vanwege de lekkage, maar vanwege een verwijde Aorta. Heb ik die dan? Ja die had ik (en heb ik). Ik wist niet beter of ik had alleen een lekkende klep, maar er was dus meer. Normaal is een Aorta ongeveer 3 cm in doorsnede, bij mij heeft hij een doorsnede van 5,7 cm. Daar moet nu wat aan gedaan worden. De klep wordt dan gelijk vervangen. Een dergelijke gecombineerde ingreep is bekend onder de naam Bentall-operatie.

Na deze opbeurende mededeling ging ik een traject in van diverse onderzoeken. Door middel van een hartkatheterisatie werd gekeken of alla aderen rond mijn hart in goede conditie waren, wat gelukkig het geval was. Mijn vaten zijn zelfs erg ruim. De kaakchirurg verdiende wat bij aan het schoon boren van een paar wortelpunten (hij dacht dat er bacteriën op zouden kunnen zitten) . En de longarts mocht opmeten dat mijn longen een inhoud hebben van 5,7 liter. Bloedprikken maakte het verhaal compleet.

Morgen 3 juni 2014 ga ik naar de cardioloog in het Ikazia-ziekenhuis in Rotterdam om alle resultaten te bespreken. Daarna gaat mijn dossier naar het hartcentrum St. Antonius in Nieuwegein en is het wachten op een gesprekje met de hartchirurg. Dan zal ik horen wanneer de zaag er bij me in gaat. Iets waar ik zo nu en dan behoorlijk wakker van kan liggen. Ik zie mijn borstkas dan als een soort buffetkast opengeslagen voor me. Ik schrijf er luchtig over, maar doe het er stiekem voor in mijn broek. Ik vind het doodeng. Ik moet niet denken aan het moment dat ze mijn bed naar de OK rijden. En mijn bed is nog niet het ergste, maar dat ik er ook in moet liggen. Maar goed, ik moet ook blij zijn. Als de lekkende klep nooit ontdekt was, had dit mij bespaard gebleven, maar dan was het een keer ineens voorbij geweest. Dus hoezo angst!, wees blij Sandorro. Blij dat dit gaat gebeuren.

Ik zal hier de voortgang van het traject verslaan en mijn ervaringen delen. Voor mij lekker om ze van me af te schrijven, voor anderen later misschien fijn om te lezen. Het doet mij op dit moment ook goed om nu de ervaringen van anderen te lezen. Al boezemt het ook wel angst in. Het langzame herstel, de tikkende klep, de vele medicijnen en herstel ik wel volledig? Gelukkig zie ik ook hele positieve verhalen. Daar hou ik mij voorlopig maar aan vast. Bijkomend probleem is wel dat ik al veel rugklachten heb, Ik heb mijn rug een jaar of vijf geleden gebroken en helemaal jofel is ie nooit meer geworden. Ik ben nu maar zo veel als mogelijk aan het sporten. Daar kan ik straks alleen maar baat bij hebben denk ik dan.

Zijn er nog andere dingen die ik ter voorbereiding zou kunnen doen. Of hebben jullie nog tips waar ik rekening mee moet houden. Ik hoor ze graag. Ik hoor sowieso graag. Ik ben gek op berichtjes terug.

Tot zover mijn eerste berichtje.

Sandorro